Merhaba Yetişkinliğim

Muqe

Global Mod
Global Mod
Ergenlik çocukluğun telafisidir.’ Çocuklukta yaşanan her türlü olumlu ve olumsuz durumun bastırılan hisleri burada ortaya çıkar. Bu süreçte travmatik bir olay yaşasın yahut yaşamasın ergenler her olayla uğraş eder ve galip olmaya çalışırlar. Onlar için her durum karşısında direnç göstermek bireyliklerini ortaya koymaktaki en büyük adımdır. Onların bu bireyleşme sürecindeki gayretlerine dayanak olmamak esasen yetişkinliğe geçiş travması yaşayan bireyler için kuvvetli olan durumu daha da zorlaştırıcı kılmaktadır.

Ergenlik periyodu hem ergen için ve birebir vakitte ergenin ailesi için sıkıntı bir devirdir. Aile ergeni anlamakta kuvvetlik çekerken, ergen anlaşılma hissini tam olarak yaşayamadığını düşünür.

Ergen bedensel, cinsel, toplumsal ve duygusal manada farklı bir periyoda girmiştir. Bu gelişim alanlarında yaşadığı süreçler sebebiyle ergen kendisini farklı hisseder ve birçok vakit kendisini tanımlamakta kuvvetlik çeker.

Ergenlikte travmaya bağlı epey çeşitli davranışlar gözlenebilir. Bunlar içinde; uyku bozuklukları, kabuslar, uykuda ya da günlük ömründe geriye dönüşler, kıpır kıpır, huzursuz olma, uykulu, donuk olma, yalnız kalma isteği, her fırsatta ağlama, tanıdığı objelere çok bağlanma, değişiklikle baş etmede zorlanma, anne-babayla olan bağlarda farklılık, çok talepkar olma ya da büsbütün içine kapanma, kardeşlerle olan bağlantıların daha olumsuz olması, arbedelerin artması, travmatik olaylarla ilgili takıntılı fikirler geliştirme, olayların yinelanacağı telaşı, diğerlerinin ihtiyaçlarını çok derecede önemseme, okul muvaffakiyetinde düşüş, dikkatte azalma/bozulma, doyumsuz olma, küçük olaylara çok yansılar verme üzere birfazlaca farklılık gözlemlenir. Yaşanılan farklılıklar bireyde kimi sorgulamaları ortaya çıkartır. ‘Bana ne oluyor? Vücudumdaki değişiklikler neler?’ üzere birfazlaca soru zihni meşgul eden, üzerine takıntılı niyetlere sebep olan sorulardandır. Bu sorgulamalara yanıt ararken zorlanan birey takviye beklemektedir. Ergen her şeydilk evvel anlaşılma ve bedel görme hissini yaşamalıdır. Bu niçinle ebeveynin bu hisleri yaşatma ismine kelam ve davranışları konusunda hassas olması gerekir. Aksi takdirde ergen bu hislerini tatmin ismine farklı çevrelere gereksinim duyacaktır. Birey bu basamakta aileden uzaklaşarak arkadaş etrafına daha epeyce yaklaşma eğilimindedir. Ailelerin varlığının burada en hayli ehemmiyet arz ettiği nokta ise takviye olma, anlayış ve şartsız kabul durumudur. Yetişkinliğe geçişte yaşanılan zorlantılar her insanın başından geçmiş olup, farklı seviyelerde tesir bırakmıştır. Tesirlerin farklılığı; aile yapısı, sosyokültürel etraf, fizyolojik gelişim değişkenliği, adaptasyon gücü, kişilik üzere etmenlere bağlıdır.

Bu farklılıklar ergen bireyin yetişkinliğe geçiş evresinde geriye dönüp baktığında kendini ve etrafındakileri daha net algılayabilmesi, yaşanılan durumlar karşısında verdiği reaksiyonun, çabanın kazanımlarını ve kayıplarını görmesi, süreci daha sağlıklı tamamlamasına yardımcı olmaktadır.

Farklılıkları ele alacak olursak birinci vakit içinderda aile yapısı bireyi en epey etkileyen durumdur. Yetiştirildiği ailede insan bağlantıları nasılsa bireyde daha sonraki süreçte kuracağı tüm bağları bu bağlamda kurma gayretindedir. Daha evvelki yazılarımda değindiğim üzere anne (bakım veren) birinci bağlanma biçimimizi oluşturandır. Çocuk, anne ile nasıl bağlandıysa daha sonraki insan münasebetlerinde de birebir bağlanma tarzı ile münasebet kurar. Aile bağlarının yeri bu niçinle hayli kıymetlidir. Yalnızca çocukla kurulan bağlantının haricinde da ebeveynlerin kendi içinde kurduğu ilgide çocuğun ortasında olmadığı öbür alakaları gözlemlemesinde rol modeldir.

Sosyokültürel etraf, yetiştirilen ailenin haricinde kalan bireylerden oluşan çevredir. Bu etraf bilhassa ergen bireyi içine hemencecik çekebilen, farklı emeller doğrultusunda taraf verilebilen, muhtemel tesirleri olumlu yahut olumsuz biçimde ortaya çıkabilen ve aileden farklı olarak gelişen ikili alakaları gözlemleyebileceği ortamdır. Bu etraf bireyi ziyadesiyle tesiri altına almakla bir arada, bilhassa onu anlamadığını düşündüğü ailesinden uzaklaştığı bu vakitte, yalnızlığa düşmeden kendini var edebileceği yeni bir ortama hemencecik ahenk sağlamasını sağlayacaktır.

Fizyolojik gelişim ise tıpkı parmak izi üzere özneldir. Bireyin beslenme ve uyku tertibi, genetik faktörler bu gelişim seviyesini en hayli etkileyen ögeler içindedır.

Bireyin bu kritik gelişim serüvenine olan adaptasyon gücü, zorluklara karşı uğraş edebilme kapasitesini en güzel gösterme formudur. Bu uğraş kişiselliğini ortaya koyma ve kendini tanıma etabındaki genç yetişkinler için ağır gayret gerektiren, karşısına çıkan aile arkadaş ve öteki çevreler üzere zorluklara göğüs germe marifetini arttıran bir serüven olarak fazlaca değerlidir. Yetişkinliğe geçiş kademesinde yaşanan gelişim ve değişimin travmaya dönüşmemesi, bu sürecin yarattığı tesirlerin bireyin hayatına en az hasarla dokunması için insanın kendi şahsi döngülerini terapist eşliğinde nazaranrek ve bunlarla yüzleşerek daha sağlıklı insan münasebetleri kurmak ismine adım atması gerekmektedir.