Çoğu ebeveyn çocuğu olacağını birinci öğrendiği andan itibaren çocuğunu nasıl yetiştireceği ile ilgili hayaller kurmaya başlar. Çoklukla duyduklarımız,“çocuğumu telefon, tablet, TV, bilgisayar vb araçlara maruz bırakmayacağım, çocuğumla her gün oyunlar oynayacağım, vaktimizi verimli geçireceğiz, bir arada etkinlikler yapacağız” üzere cümlelerdir. Lakin hayaller ve gerçek hayat her vakit uyuşmayabilir. İş yükünüzün fazla olduğu, tahminen biroldukça toplantıya girip çıktığınız, kendinizi fazlaca yorgun hissettiğiniz, meskeninizde de yapacak işlerinizin olduğu ya da meskeninize gidince yalnızca uzanıp dinlenmek istediğiniz bir günün sonunda çocuğunuz sizden onunla oyun oynamanızı yahut farkı bir aktiflik yapmanızı istese ne yaparsınız? Birden fazla ebeveyn, işten daha yeni geldim, yemek yapmam gerekli, hayli yorucu bir gündü biraz dinlenmek istiyorum üzere yanıtlar vermekte ve farkında olarak ya da olmadan çocukları bilgisayar, tablet yahut telefona yönlendirmektedir.
Yani, çocuğunun ondan beklentisini karşılayamayacağı noktada ekranı kapalı bir avutma tekniği olarak kullanmaktadır.
Bu kademede karşımıza literatüre yeni girmiş bir kavram çıkmaktadır. “Elektronik emzik verme davranışı.” Yapılan araştırmalar annelerin bebeklerini ekseriyetle avutmak istediklerinde emzik verdiğini göstermiştir. Bebeklerin oyuncak, anne sütü, uyku üzere farklı isteklerini emzikle karşılanarak, bebeğin teselli bulması beklenir. Yaşı, emzik emme çağını geçmiş çocuklarda çocuğun istediğini ebeveyn yapmak istemediğinde ya da yapamadığında; onu oyalamak yahut teselli etmek için çocuğun günlük hayatında yasak olan davranışa (telefon oynamak, bilgisayar açmak, televizyon izlemek, vb.) müsaade verme durumuna “elektronik emzik verme davranışı” kavramı kullanılabilir.
Sergilenen bu davranış bir çeşit kaçıştır. Olağan anlarda tv izlemesi ya da telefonda oynaması yasak olan çocuk ebeveynin ona sağlayamayacağı durumu yaratarak, istediğini elde etmiş olur. Her ağladığında susması için verilen emzik üzere yaşı biraz daha ilerlemiş çocuğa elektronik eşyalar yahut günlük ömründe yasak olan gereçler tahsis edilerek, susması, oyalanması beklenir. Elektronik emziği bir kez elde eden çocuk, ailesinden daima olarak onların yapamayacağı şeyler isteyebilir. örneğin, her gün yorgun gelen anniçin onunla oynamasını ister ya da babadan dışarı çıkarmasını ister. Lakin ebeveynlerinin bu isteklerini bu biçimde diliminde yap-a mayacaklarını bilirler. İstekleri yerine getiremeyen ebeveynler her kezinde “bir defalık” diyerek günlük hayatta yasakladıkları durumları özgür bırakırlar. bu biçimdelikle çocuklar istediklerini elde etmiş olur.
Yani, çocuğunun ondan beklentisini karşılayamayacağı noktada ekranı kapalı bir avutma tekniği olarak kullanmaktadır.
Bu kademede karşımıza literatüre yeni girmiş bir kavram çıkmaktadır. “Elektronik emzik verme davranışı.” Yapılan araştırmalar annelerin bebeklerini ekseriyetle avutmak istediklerinde emzik verdiğini göstermiştir. Bebeklerin oyuncak, anne sütü, uyku üzere farklı isteklerini emzikle karşılanarak, bebeğin teselli bulması beklenir. Yaşı, emzik emme çağını geçmiş çocuklarda çocuğun istediğini ebeveyn yapmak istemediğinde ya da yapamadığında; onu oyalamak yahut teselli etmek için çocuğun günlük hayatında yasak olan davranışa (telefon oynamak, bilgisayar açmak, televizyon izlemek, vb.) müsaade verme durumuna “elektronik emzik verme davranışı” kavramı kullanılabilir.
Sergilenen bu davranış bir çeşit kaçıştır. Olağan anlarda tv izlemesi ya da telefonda oynaması yasak olan çocuk ebeveynin ona sağlayamayacağı durumu yaratarak, istediğini elde etmiş olur. Her ağladığında susması için verilen emzik üzere yaşı biraz daha ilerlemiş çocuğa elektronik eşyalar yahut günlük ömründe yasak olan gereçler tahsis edilerek, susması, oyalanması beklenir. Elektronik emziği bir kez elde eden çocuk, ailesinden daima olarak onların yapamayacağı şeyler isteyebilir. örneğin, her gün yorgun gelen anniçin onunla oynamasını ister ya da babadan dışarı çıkarmasını ister. Lakin ebeveynlerinin bu isteklerini bu biçimde diliminde yap-a mayacaklarını bilirler. İstekleri yerine getiremeyen ebeveynler her kezinde “bir defalık” diyerek günlük hayatta yasakladıkları durumları özgür bırakırlar. bu biçimdelikle çocuklar istediklerini elde etmiş olur.