Çok yakın olduğumuz lakin şimdilerde görüşmediğimiz arkadaşlarımızı düşünelim, büsbütün bir elmanın iki yarısı üzere olduğumuz ve diğer kimseye muhtaçlık duymadan yaşadığımız flörtlerimizi, anne ve babamızla kurduğumuz ve onlarsız bir şey yaparsak güya onlara ihanet ediyormuşuz üzere hissettiğimiz ilişkilerimizi…
Tüm bu bağlantıların ortak özelliği münasebette sonların olmaması; daima görüşülen, bir üçüncünün var olamayacağı, öbür kimselerle bağ kurulmasına müsaade etmeyen ve birbirinin hayatına daima müdahale eden ilişkiler… Bu ilgilerde şahsi alan; kendi tercih ve seçimlerimiz, kendimize mahsus zevkler ve kendi hayat alışkanlıklarımız ve hatta kendi varlığımız ortadan kaybolur. Yerine daima “biz” ile kurulan cümleler, tek başına yapmayı hayal dahi edemediğiniz hareketler ve kimi vakit nefes alamayacak kadar boğulmuş hissettiğiniz iki kişilik bir hayat sistemi alır. Her ne kadar başlarda bu sistem size daima eşkil eden ve hep paylaşım ortasında olduğunuz birinin var olduğunu hissettirse de vakit içinde kendi şahsi alanınızın kaybolmaya başladığını, ferdi hayatınızda 3. Bir kişinin var olmayacağını görmek ilgiyi boğucu bir hale getirecektir. Bu alakada kendi zevkleriniz, yalnız kalma gereksiniminiz, vaktinizi diğerleriyle kıymetlendirme gereksiniminiz ve seçimlerinizin yok olup yerini daima olarak bağlantınızın kararları, münasebetinizin doğruları, bir arada görüştüğünüz beşerler ve ilginize dair zevklere bıraktığını fark edeceksiniz.
Bu durum; şahısların, kendi kimliklerini münasebetlerinde bastırmak, gölgelemek zorunda kalmalarına niye olmaktadır. Bu alakalarda hudut kavramı ortadan kalkmış yerini bağımlı hayat almıştır.
Hudut sözü her ne kadar resmiyet, uzaklık üzere algılansa da insan hayatı için ömrü ehemmiyet taşımaktadır. şahsi alanlarımızın varlığı, ferdi hudutlarımız bizi başkalarından ayıran ve bize mahremiyet, şahsi zevkler, şahsi kararlar sağlayan alanlarımızdır. Bu alanların yok olması birbirine karışmak, ve bir nevi yok olmak demektir.
halbuki sıhhat münasebetler size paha veren alakalar olduğundan sizden mutlak bir değişim beklemez, sizi olduğu üzere alakada de yaşatabilen bağlantılardır, müsaade verici ve esnektir. Sizi siz yapan özelliklerinize hürmet duyar. Tek başına olmayı istediğiniz anların alakadan kopuş olmadığını bilecek sağlam temellere sahiptir ve sizin geri gelip gelmemenizle ilgili çabucak paniğe kapılmaz. Artık kendi bağlantılarımızı özetlemek gerekirse bir değerlendirelim; bağımlı ilgilere mi sahibiz yoksa bağda sonlarımızı koruyabiliyor muyuz?
Tüm bu bağlantıların ortak özelliği münasebette sonların olmaması; daima görüşülen, bir üçüncünün var olamayacağı, öbür kimselerle bağ kurulmasına müsaade etmeyen ve birbirinin hayatına daima müdahale eden ilişkiler… Bu ilgilerde şahsi alan; kendi tercih ve seçimlerimiz, kendimize mahsus zevkler ve kendi hayat alışkanlıklarımız ve hatta kendi varlığımız ortadan kaybolur. Yerine daima “biz” ile kurulan cümleler, tek başına yapmayı hayal dahi edemediğiniz hareketler ve kimi vakit nefes alamayacak kadar boğulmuş hissettiğiniz iki kişilik bir hayat sistemi alır. Her ne kadar başlarda bu sistem size daima eşkil eden ve hep paylaşım ortasında olduğunuz birinin var olduğunu hissettirse de vakit içinde kendi şahsi alanınızın kaybolmaya başladığını, ferdi hayatınızda 3. Bir kişinin var olmayacağını görmek ilgiyi boğucu bir hale getirecektir. Bu alakada kendi zevkleriniz, yalnız kalma gereksiniminiz, vaktinizi diğerleriyle kıymetlendirme gereksiniminiz ve seçimlerinizin yok olup yerini daima olarak bağlantınızın kararları, münasebetinizin doğruları, bir arada görüştüğünüz beşerler ve ilginize dair zevklere bıraktığını fark edeceksiniz.
Bu durum; şahısların, kendi kimliklerini münasebetlerinde bastırmak, gölgelemek zorunda kalmalarına niye olmaktadır. Bu alakalarda hudut kavramı ortadan kalkmış yerini bağımlı hayat almıştır.
Hudut sözü her ne kadar resmiyet, uzaklık üzere algılansa da insan hayatı için ömrü ehemmiyet taşımaktadır. şahsi alanlarımızın varlığı, ferdi hudutlarımız bizi başkalarından ayıran ve bize mahremiyet, şahsi zevkler, şahsi kararlar sağlayan alanlarımızdır. Bu alanların yok olması birbirine karışmak, ve bir nevi yok olmak demektir.
halbuki sıhhat münasebetler size paha veren alakalar olduğundan sizden mutlak bir değişim beklemez, sizi olduğu üzere alakada de yaşatabilen bağlantılardır, müsaade verici ve esnektir. Sizi siz yapan özelliklerinize hürmet duyar. Tek başına olmayı istediğiniz anların alakadan kopuş olmadığını bilecek sağlam temellere sahiptir ve sizin geri gelip gelmemenizle ilgili çabucak paniğe kapılmaz. Artık kendi bağlantılarımızı özetlemek gerekirse bir değerlendirelim; bağımlı ilgilere mi sahibiz yoksa bağda sonlarımızı koruyabiliyor muyuz?