Ergenlik devri yeme bozuklukları geliştirmek için risk vakit içinderıdır. Ebeveyn tarzları, bağlanma tarzları, mizaç ve ruhsal baş etme maharetleri üzere faktörler yeme bozukluklarının başlamasında tetikleyici olabilmektedir (Erdoğan ve İşiten, (2021). Genelde vücut algısı, dürtü denetim bozukluklarının tesiriyle yeme bozuklukları daha süratli gelişebilmektedir. Pandemi sürecindeki belirsizlik, artan gerilim seviyeleri ergenler için zorlayıcı faktör olmuştur. Depresyonu olan hastalarla yapılan bir yordama çalışmasında yaş değişkeni ile ilgili bulgu yaşın küçüldükçe duygusal yeme davranışının arttığı bilgisidir. İzolasyonda toplumsal etraftan başka kalmak bir yalnızlık faktörü olarak duygusal yemeği tetikler. (İnalkaç ve Arslantaş, (2021).
Pandemi sürecinden etkilenen bir öbür popülasyon ise ergen kümesidir. gençlerde bu süreçte yeme davranışlarına dair değişiklikler görülmüştür, belirsizlik üzerinde denetim hissini attırmaya yarayan anoreksiya yeme bozukluğu tanısı ile müracaatların oranı artmıştır. Ayrıyeten kızlarda denetimsiz yeme ve kilo almaya dair tasa daha fazla tespit edilmiştir ( Cihanyurdu, İlbasmış, Aksoy, Ünver, ve Rodopman, (2021).
Ebeveynlerin çocuklarını besleme tavırları; zorla yemek yedirme ya da birtakım besinlerin alımını yasaklamaları üzere davranışlarının sonuçları çocuklarda yeme bozukluğu geliştirme riskine niye olabilir. Bilhassa de ergen kızlarda diyet, kilo denetim üzere süreçlerle ilişkili olmaktadır (Loth, MacLehose, Fulkerson, Crow, ve Neumark-Sztainer, 2014).
Değişen Yeme Davranışı daha sonrası Toplumsal Görünüm Korkusu
Yeme bozukluğu tanısı almış şahıslar olumsuz vücut imajı algısı, olumsuz medya kullanması ve toplumsal karşılaştırmaya karşı daha hassastırlar (Yokuşoğlu, 2018). Üniversite öğrencileri içinde yapılan bir çalışmada yeme bozukluğu riski olanların toplumsal görünüm korkusu ve olumsuz vücut algısı daha yüksek bulunmuştur. Görünüm ve olumsuz his durum öğrencilerin beslenmesi üzerinde olumsuz tesire sahiptir. Ayrıyeten obez öğrencilerin dert seviyesi yüksek bulunmuştur. Tasa ve his durum bozuklukları yeme bozukluğuna risk teşkil edebilmektedir (Kartal ve Aykut, 2019).
Pandemi sürecinde kilo alımı toplumsal görünüm telaşına sebep olabilir. Bilhassa de üniversite öğrencileri risk altındadır. Hem içlerinde bulundukları ergenlik süreçleri görünüm dertlerini arttırabilir. Öteki riskte öğrencilerin meskenden online eğitim daha sonrası spor aktiviteleri de kısıtlanmıştır. Değişen beslenme alışkanlıkların da kilo alımına sebep olması gençlerin toplumsal korku seviyesini arttırmaktadır. Bayan üniversite öğrencileri içinde yapılan bir araştırma kararına bakılırsa pandemi sürecindeki yeme alışkanlıklarının değişmesi ve buna bağlı kilo alımları sonunda görünüm dertlerinin arttığı bulunmuştur (Unver, 2021).
Pandemi sürecinden etkilenen bir öbür popülasyon ise ergen kümesidir. gençlerde bu süreçte yeme davranışlarına dair değişiklikler görülmüştür, belirsizlik üzerinde denetim hissini attırmaya yarayan anoreksiya yeme bozukluğu tanısı ile müracaatların oranı artmıştır. Ayrıyeten kızlarda denetimsiz yeme ve kilo almaya dair tasa daha fazla tespit edilmiştir ( Cihanyurdu, İlbasmış, Aksoy, Ünver, ve Rodopman, (2021).
Ebeveynlerin çocuklarını besleme tavırları; zorla yemek yedirme ya da birtakım besinlerin alımını yasaklamaları üzere davranışlarının sonuçları çocuklarda yeme bozukluğu geliştirme riskine niye olabilir. Bilhassa de ergen kızlarda diyet, kilo denetim üzere süreçlerle ilişkili olmaktadır (Loth, MacLehose, Fulkerson, Crow, ve Neumark-Sztainer, 2014).
Değişen Yeme Davranışı daha sonrası Toplumsal Görünüm Korkusu
Yeme bozukluğu tanısı almış şahıslar olumsuz vücut imajı algısı, olumsuz medya kullanması ve toplumsal karşılaştırmaya karşı daha hassastırlar (Yokuşoğlu, 2018). Üniversite öğrencileri içinde yapılan bir çalışmada yeme bozukluğu riski olanların toplumsal görünüm korkusu ve olumsuz vücut algısı daha yüksek bulunmuştur. Görünüm ve olumsuz his durum öğrencilerin beslenmesi üzerinde olumsuz tesire sahiptir. Ayrıyeten obez öğrencilerin dert seviyesi yüksek bulunmuştur. Tasa ve his durum bozuklukları yeme bozukluğuna risk teşkil edebilmektedir (Kartal ve Aykut, 2019).
Pandemi sürecinde kilo alımı toplumsal görünüm telaşına sebep olabilir. Bilhassa de üniversite öğrencileri risk altındadır. Hem içlerinde bulundukları ergenlik süreçleri görünüm dertlerini arttırabilir. Öteki riskte öğrencilerin meskenden online eğitim daha sonrası spor aktiviteleri de kısıtlanmıştır. Değişen beslenme alışkanlıkların da kilo alımına sebep olması gençlerin toplumsal korku seviyesini arttırmaktadır. Bayan üniversite öğrencileri içinde yapılan bir araştırma kararına bakılırsa pandemi sürecindeki yeme alışkanlıklarının değişmesi ve buna bağlı kilo alımları sonunda görünüm dertlerinin arttığı bulunmuştur (Unver, 2021).