TRANSFER
Transfer bireyin çocukluk çağında kendisi için kıymetli şahıslarla hayatış olduğu his ve tavırları artık yaşantısında bağlantı kurduğu değerli kişi ya da bireylerle kurduğu bağlarında bir daha yaşaması durumudur. Bu bireylere karşı çocukluğunda olduğu üzere emsal reaksiyonları göstermektedir. Psikoterapi seansları sırasındaki transfer, bireyin günlük yaşantısındaki transfere göre daha ağır ve daima yaşanmaktadır. (Öztürk, 2008, s.165).
Transfer soyut, bilinmeyen ve fark edilemez olabilir. Transferi fark edebilmek için görüşmecinin, danışanın kendisi ile kurduğu, özel yaklaşıma dikkat etmelidir. Danışan görüşmecinin beklediğinden daha duygusal reaksiyonlar verebilir, görüşmeciyle ilgili temelsiz var iseyımlarda bulunabilir ya da görüşme içeriği ile ilgili gerçekçi olmayan beklentiler söz edebilir. (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.177).
Zihinsel süreçlerin ortasında çocukluğa ilişkin özelliklerin sürdürülüyor olması, geçmişin şimdiki vakitte yinelandığı manasına gelir. Bunun bariz bir örneği psikodinamik psikiyatri uygulamalarında yaşanır. Tedaviye gelen kişi analistin geçmişinde kendisi için değer taşımış olan biriymiş üzere (anne, baba) yaşar. Transfer yaşayan kişi hatırlamak yerine geçmişini bilinçharicinde bir daha harekete geçirir ve geçmiş yaşantılarına ait ayrıntıları, tedavi ortamında direkt yaşayarak aktarmış olur. (Geçtan, E. 2018, s.51).
Transfer klasik psikanaliz ve birden fazla dinamik kavramın temel tedavi ekseni olarak görülmektedir. Transfer oluşmadan bir tedaviden kelam etmenin mümkün olmadığı düşünülmektedir. Çeşitli sebeplerle terapiye başvuran bir birey, birinci kuşağa bağlantılarından oluşturduğu hislerini terapistine yönlendirmesi durumudur. Bu hislerden yola çıkan terapist yorumlar yaparak danışanın iç görü geliştirmesini sağlamaya yönelik çalışır. Bu yolla hislerini fikirlerini ve davranışlarını tanımasını sağlar. Danışan bu tanıma süreci ile bir arada farklılaşma ve çeşitli güzelleşmeler gözlemlemeye başlar. (Özakkaş, T. 2007, s.291)
Transfer her psikanalitik süreçte yaşanır, zira insanın kendisi için kıymet taşıyan biriyle münasebette olduğu her durumda yaşanır. Bir bakıma her bağ, gerçek ilgi ile transfer olgusunun karışımıdır. Dinamik psikiyatri alanında çalışanlar, tedaviye gelen kişinin yaşadığı münasebet problemlerinin, vakit içinde kendileriyle olan ilgide de ortaya çıkabileceğini göz önünde bulundururlar. Burada değerli olan transferin yaşanması değil, ortaya çıkan yaşantıların anlaşılabilmesidir. ötürüsıyla psikanalitik yönelimli psikiyatristler transfere öbür insanlardan farklı reaksiyon verirler. (Geçtan, E. 2018, s.51).
Psikoterapi sürecinde hasta ile terapist içinde karşılıklı his ve tavırlar gelişebilir. Bunların bir kısmı danışanın ve terapistin ortasında bulundukları gerçek duruma uygun ve yerinde olan his ve davranışlardır. Lakin değerli bir kısmı da transfer reaksiyonları olarak isimlendirilen sürecin belirtileridir. (Öztürk, 2008, s.165).
Bireylerin çocuklukta anne babalarıyla hayatış oldukları bağlantıların niteliği, yetişkin hayatlarında kurmuş oldukları bağlarını değerli oranda etkilemektedir. Her sevgilide bir ölçü ebeveyn bulunmaktadır. Otoriteye başkaldırı durumlarında kesinlikle ana babaya karşı başkaldırıdan izler bulmak mümkündür (Öztürk, 2008, s.165)
Klasik dinamik kurama göre transferin gerçekleşmesi için terapistin dikkat etmesi gereken biroldukca alan vardır. Bunlarda, terapi yapılacak odanın düzenlenmesi ve danışanla kurulan bağlantının boyutları üzere biroldukca alan olduğu görülmektedir. Tüm bu uygulamaların temel gayesi danışanın terapi odasında nötr bir ortam hazırlayarak farklı çağrışımlar yapmaması ve süreç boyunca odada değişiklik olmaması kıymetlidir. (Özakkaş, T. 2007, s.291)
Transferin bilişsel bakış açısına bakılırsa değerlendirildiğinde, örnek olarak birinci kere gördüğü şahıstan hoşlanmamasının niçini kardeşine benzettiği için olması durumunda, kişinin kardeşiyle ilgili kuvvetli bir bilişsel temsile sahip olduğunu söyleyebiliriz. Kardeşine benzeyen bu bayan bilişsel temsili harekete geçirdi ve bu da hisleri ve öbür çağrışımları tetikledi. Yani eski bilişsel temsil yeni beşerle ilgili bilgiyi işlemek için kullanılmış olmaktadır. Sonuç olarak bu bireyde kardeşin özelliklerini görmesini ve sonuçta ona karşı hislerinin kardeşine karşı beslediği hislere benzemesini bekledi. Bilişsel psikologlar bu süreci açıklarken Freud’cu görüş üzere bilinçaltında yaşadığını söylemese de transferin farkındalığımızın haricinde geliştiğini anlatmaktadır. (Burger, J.M. 2006, s.644).
Transfer çocuklukta yaşanmış olan hislerin yetişkin hayatında yenidenlanması durumudur. Bu yinelanma eğiliminin kaynakları fazlaca farklılık gösterebilmektedir. Çocukluk senelerında doyuma ulaşamamış olan his ve davranışlar, yetişkin ömründe doyuma ulaşma ya da tahlil kaynakları ve yolları arayabilirler. (Öztürk, 2008, s.168)
Geçmiş yaşantıları yeniden yaşama eğiliminin bir diğer niçini de benliğin bunlar üzerinde egemenlik kurma, üstesinden gelme gayretinin göstergesidir. Örnek olarak korkulan bir durumun bir daha yaşamak için üzerine gidilmesi dehşetin giderilme ve üstesinden gelmeye çalışması eforunun işaretidir. (Öztürk, 2008, s.169)
Sık yaşanan durumlardan biri de danışanın açığa vurmadığı lakin görüşmecinin kendisini değerlendirmeye olağan tutacağına ve kendisini yetersiz bulacağına dair inançları olabilir. (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.177)
Terapi sürecinde ekseriyetle duruma uygun olmayan ağır ve çok biçimde verilen yansılar transfer belirtisi olarak görülebilir. Bunlar transfere ilgili hisler direkt ortaya çıkması ya da bunlara karşı geliştirilen savunmalar ve direnç biçiminde kendini gösterebilir. Örneğin, terapistin tek hastası olması isteği, öbür danışanlarından kıskanmak, kendisi ile gereğince ilgilenmediği konusunu sık sık gündeme getirmek, terapistle ilgili düşler, meraklar transfer belirtileridir. Bunlar sıklıkla olumlu transfer belirtileri olarak kabul edilir. Vakit zaman aksi tavırlar, öfkeli ve alaycı kelamlar, çok kıskançlık ve çok bağımlılık durumları görülebilir. Bunlar da olumsuz transfere örnek olarak gösterilir. (Öztürk, 2008, s.169)
Uzun süren psikoterapilerde her danışanın terapistine karşı olumlu ve olumsuz hisler beslemesi ve bunlara bakılırsa davranış sergilemesi doğal bir durumdur. Bu hisler vakit zaman ağırlaşabilir ve danışanın günlük yaşantısını etkileyecek boyuta ulaşabilir. (Öztürk, 2008, s.170)
Transferin kendisi olumlu ya da olumsuz tavırlarda, hislerde ve davranışlarda görülebilir. Olumlu transfer şefkat verme, sevme ve sevgi üzere durumlarda görülebilirken, olumsuz transfer; düşmanca, reddetme yahut duygusuzluk üzere durumlarda kendini gösterebilir. Bu alanlardan her biri terapi ilerledikçe üzerinde çalışılabilecek alanlar olarak ortaya çıkabilir. Görüşmecilerin dikkat etmesi gereken mevzuların en değerlisi de, geçmiş münasebetlerinden gelen yansıları ve davranışları fark ederek bu hususlar hakkında yorum yapmamaktır (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.177).
Transfer reaksiyonları kendini doğrulayan kehanetler olabilir. Reddedileceğini ve olumsuz değerlendirileceğini ya da empati gösterilmeyeceğini önnazarann danışanlar, olağan hayatlarındaki ilgilerinde de bu olasılıkları ararlar. Danışanlar görüşmecinin öteki sözcüklerle açıklamasını ya da his yansıtması yapmasını sert bir biçimde reddederek bu küçük yanılgılara olumsuz yansılar vermeye başlayabilirler. Görüşmeci bu örüntüyü fark edemezse, danışan sonuçta kendisiyle ilgili olumsuz değerlendirmeyi sağlamadan başarılı olabilir (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.177).
Transfer belirtisi kimi vakit bir savunma ile belirir. Örneğin terapistine karşı çok hürmet ve terapisti daima överek göklere çıkarmak, birden fazla kere olumsuz transfer hislerini örtmeye yönelik aksi reaksiyonlardır. Terapiste karşı hiç duygusu yokmuş üzere davranmak da bir yadsıma ve yalıtma düzeneğinin işlediğini göstermektedir. (Öztürk, 2008, s.170)
Transfer çeşitli dirençlerde de ortaya çıkabilir. Örnek olarak; terapi seansına gelmeme, geç gelme, unutma, suskunluk üzere direnç belirtileri hem de transfer reaksiyonları olarak da düşünülmelidir. (Öztürk, 2008, s.170)
Transfer şuurlu ya da bilinçdışı olabilir. Bir hastanın terapistine bağlanmasının, onu sevmesinin, ona kızmasının birden fazla vakit şuurlu bir yanı vardır. Danışan bu hislerinin farkındadır. Birçok vakit da danışan hislerini tanımaz, kabullenmez ve çeşitli savunma yolları kullanabilir. (Öztürk, 2008, s.170)
Danışanın terapi sırasındaki hislerini ve davranışlarını çabucak çocukluk yaşantılarına bağlanmak ve bunların transfer reaksiyonu olduğunu söyleyerek bir şey kazanamayabiliriz. Danışan bu durumu anlayamayabilir. Terapistin kendisini anlamadığını ve hislerinin yanlış yorumlandığını düşünebilir. Danışana artık yaşamakta olduğu hislerinin çocukluk hisleri olduğunun söylenmesi durumunda kendisine ve hislerine hürmet duyulmadığı kanısına kapılabilmesine niye olabilir. (Öztürk, 2008, s.172)
Danışanın kişilik yapısı ne kadar çocukluk karmaşalarını ve çatışmalarını içeriyorsa, transfer yansıları de o kadar ağır ve aşırılık gösterebilir. Ağır kişilik bozukluklarında, nevrotik durumlarda, psikozlarda transfer belirtileri hayli kısa vakitte ve ağır bir halde ortaya çıkabilir. (Öztürk, 2008, s.172)
Transfer davranışçı, bilişsel, varoluşçu dinamik terapilerin hepsinde transfer ortaya çıkabilmektedir. Transferin gelişim ve oluşum formunu bilen bir terapist, hangi tedavi tekniğini uyguluyor olursa olsun, danışanını tedavi ve motive etmek istiyorsa, kendisine yönlendirilen transferin ne olduğunu epey âlâ çözümleyebilmelidir. (Özakkaş, T. 2007, s.295)
Danışanın terapistine karşı her his ve davranışının transfer olarak yorumlanmaması gerekmektedir. Danışanlar terapistlerine karşı saygılı davranabilir, onları hakikaten sevebilir yahut kızabilirler. Bunlar gerçek yansılar olabilir. Bunların çocukluk periyodundan kalma karmaşa ve çatışmalarla ilgili transfer belirtileri olduğu niyeti her vakit hakikat olmayacaktır. Unutulmamalıdır ki her münasebette biraz gerçek biraz transfer hissesi bulunmaktadır. (Öztürk, 2008, s.173)
INTREATMENT KISIMLARINDA YAŞANAN TRANSFER ÖRNEKLERİ
1.Bölüm; Barda tanıştığı adam Laura’ya “Çok üzgün görünüyorsun, Evet öylesin, sana yakışıyor” demiştir. Laura da Paul’a dönerek “Sen ne düşünüyorsun? Yani üzgün olduğumda hoş miyim?” Paul “Kimsenin üzgünken hoş olduğunu sanmıyorum der. Laura Paul’dan beklediği yanıtı alamaz. Laura barda tanıştığı adam ile seks yapmasının Paul’u tiksindirip tiksindirmediğini sorar. Paul bu durumun kendisini tiksindirmediğini söyler. Bardaki adam ile Laura tuvalette yakınlaşırlar. Ancak Laura cinsel bağ yaşayamaz. Aklına Paul’un geldiğini ve devam etmediğini söyler. Andrew ile kavgalarından daha sonra Paul Laura ile aldatma konusunu konuşmak istediğini söyler. Laura Paul’a dönerek “Fark etmedin mi?” diye sorar. Paul anlamaz ve Laura Paul’a âşık olduğunu ama yansısının bu olmaması gerektiğini söyler.
2. Kısımda; Alex tanışırken “ Söylendiğine nazaran en iyisiymişsiniz. Etrafındakilerle tıpkı frekansta olan adam sanırım bu siz olmalısınız. Siz en güzelsiniz.” Paul Alex’e “İyi olmam sizin için değerli mi?” diyor. Alex’te “Evet. Her vakit en güzele giderim. Dişçi, tamirci”. Alex Paul’u ona buyruk vermesini beklediği üst amiri üzere görüyor. Paul buyruk versin Alex de verilen buyruğu yerine getirsin.
3. Kısım; Sophie Paul ile annesinin konuşup konuşmadığını sorar ve annesi ile konuşmuş olabileceğini ima eder ve sonlanmaya başlar. Paul’u annesinin iş birlikçisi üzere görür. Annesine olan öfkesini Paul’a yansıtır. Annesini Paul’a aktarır.
7. Kısım; Paul’un bir daha başarısı ya da başarısızlığı eşleştiriyor. Paul’a “Benden daha zeki olman gerek.” diyor. Alex bir daha sormuş olduğu sorular karşısında kararlarını onaylayan bir yetkili üzere donanmadaki kumandanı üzere görüyor.
8. Kısım; Sophie hayatış olduğu problemler ile ilgili konuşurken ansızın Paul’a “Burada neler oluyor?” diyerek sonlanıyor. Paul’a kızının bir ucube olduğunu söylüyor. Paul’un kızı üzerinden değerlendirmeler yapıyor. Kızı ile özdeşim kuruyor. Burada Sophie kendi babasının bilmesi gerekenleri Paul’a yansıtıyor. Paul’un kendisi hakkındaki değerlendirmesini yazıp yazmadığını soruyor ve yazmadığını düşünerek öfkeleniyor. Paul yazdığını söylüyor ve değerlendirmesini okuyor. Sophie Paul’a inanmayarak kendi ebeveynlerine olan güvensizliğini ortaya koyuyor.
13. Kısım; Sophie kazanın öncesinde yaşananları Paul ile paylaşır. Daha ayrıntılı anlatmaya başlayınca anlattıklarının Paul’un yazacağı değerlendirmeyi etkileyip etkilemeyeceğini sorar ve bir daha Paul’a karşı öfkelenir. Paul’u hatalar. “ Sen de başkaları gibisin” der. Annesine ve babasına olan kızgınlığını Paul’ a yansıtır.
14. Kısım; Amy seansa yalnız gelir. Seansa geldiğinden Jake’in haberi yoktur. Seansın başında Paul’a kur yapar. Jake’in kendisini ve Paul’u suçladığını söyler. Paul’a bir flörtüymüşçesine yaklaşır. Erotik transfer gerçekleşir.
KARŞI TRANSFER
Aksi transfer danışanlarda değil görüşmecilerde görülen ve transfere benzeyen bir durumdur. Zıt transfer şuur seviyesinde yaşanmayan çatışmalar, davranışlar ve güdülerden kaynaklanıyor olabilmektedir. (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.178).
Tedavi edilenin yaşadığı transfere karşılık tedavi eden de karşı transfer yaşar. Zira tedavi edilen için anlatılmış olanlar tedavi eden için de geçerlidir. Ortalarındaki fark, tedavi ortamı ortasında hisleri yönetme farklılığından kaynaklanır. Bu farklılığı sağlamak gayesiyle psikiyatrist de tedavi ettiği bireye yönelik olumlu ve olumsuz hisler ile bu yaşantıları kendi geçmişiyle mümkün alakasını daima göz önünden bulundurma durumundadır. (Geçtan, E. 2018, s.52).
Karşı transfer reaksiyonları nadiren şuurlu olur ve bu yansıların farkında olunmama ihtimali yüksektir. Görüşmeci bu yansılarını fark edemez ve denetim edemezse terapi sürecinde olumsuz tesirleri olabilir. Karşı transferle başa çıkabilmeye yardımcı yönergeler vermekte yarar vardır. Bunlardan birincisi; terapistin aykırı transfer reaksiyonlarının olağan ve kaçınılmaz olduğu gerçeğini kabul etmesidir. İkinci olarak; terapistin danışana karşı kuvvetli hisleri ve davranışları var ise, bir meslektaşından ya da süpervizöründen yardım alması gerekebilir. Üçüncü olarak; aykırı transfer konusunda okumalar yapmalıdır. Dördüncü ve son olarak; his, fikir ve davranışları tüm başa çıkma uğraşlarına karşın devam ediyorsa danışanı öbür bir terapiste yönlendirebilir ya da baş edemediği hisleri hakkında kendi terapi sürecine başlayabilir. (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.179).
Terapistin çocukluk çağlarındaki değerli şahıslarla olan ilgilerinden kaynaklanan ve danışana yöneltilen reaksiyonlarına karşı transfer denilmektedir. Karşı transfer danışanın terapistine yönelttiği transferine aksi bir olay değildir. Danışanın reaksiyonları vakit zaman terapistin karşı transfer yansılarını harekete geçirebilir lakin kökeni bunlarla ilgili olmayıp, terapistin kendi çocukluk yaşantısı, çatışmaları, çözülmemiş çocuksu hisleri ile ilgilidir. Danışanın transfer reaksiyonlarında olduğu üzere, karşı transfer reaksiyonlarını de tanımak ve kaynaklarını araştırarak bunların kontrol altında tutulması nazaranvi terapisttedir. (Öztürk, 2008, s.179)
Karşı transfer kavramı birinci tanımlandığından bu yana değerli değişimlere uğramıştır. Freud’un tanımlaması psikanalistin hastasına karşı geliştirdiği transfer ya da hastanın transferine karşı geliştirdiği reaksiyon olarak sınıflandırmıştır. daha sonraki senelerda Winnicott, psikotik hastalarda yaptığı çalışmalarda farklı bir transfer olgusu gözlemlemiş ve tedavi edenin çözümlenmemiş bilinçdışı çatışmalarından kaynaklanmayan ve hastanın rahatsız edici davranışlarına karşı direkt ortaya çıkan doğal yansılara objektif nefret ismini vermiştir. Objektif sözcüğünü, hastalarının birtakım kışkırtıcı davranışlarına birden fazla psikiyatristin tıpkı yansıyı gösterebileceğini vurgulamak gayesiyle kullanılmıştır. (Geçtan, E. 2018, s.52).
Karşı transfer yansıları biroldukça yerde karşımıza çıkabilir. Terapist evvela kendi şahsi süreçlerini halletmelidir, aksi biçimde bu reaksiyonların olması kaçınılmazdır. Aykırı transfer tıpkı anda birfazlaca yerde karşımıza çıkabilir, zira karşı transfer bir hayli farklı değişkenle tetiklenebilir. (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.183).
Karşı transfer reaksiyonları de transfer reaksiyonlarına benzeri biçimlerde ortaya çıkabilir. Terapist görüşme saatini unutabilir, danışanına gereksiz yere kızabilir ya da aşık olabilir. Danışanı dinlemek ve onu anlamak yerine sıklıkla kendisi konuşabilir. Hastasını kendisine sıkıntı ortağı yaparak ona çok bağlanabilir ya da hastasına alaycı incitici, kırıcı kelamlar söyleyebilir. Gereksiz tartışmalara girebilir, öteki doktorlar hakkında dedikodu yapabilir, görüşme sırasında uykusu gelebilir ve esneyebilir. Tüm bu durumlar değerlendirildiğinde görülür ki terapist danışanı, bir kardeş, anne, baba üzere nazaranbilmekte ve farkına varmadan bu biçimde reaksiyonları olmaktadır. (Öztürk, 2008, s.179)
Ters transferden her vakit etkilenmek mümkündür. Baskıcı abiniz üzere davranan danışanınıza boyun eğmeyerek reaksiyon göstermeyi deneyebilirsiniz. (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.183).
Terapistin de hisleri, beklentileri ve sorunları olabileceği unutulmamalıdır. Danışanına karşı yakınlık, sempati duyabilir ve vakit vakitte kızabilir. Bunlar gerçek bir durumla ilgili olabilir ve her vakit karşı transfer reaksiyonu olarak yorumlanmaması gerekmektedir. (Öztürk, 2008, s.180)
Psikoterapideki bağ her vakit tek istikametli gelişmemektedir. Münasebet her vakit karşılıklıdır. Fakat terapist yeterli eğitim görmüşse ve karşı transfer konusunda kâfi eğitime ve donanıma sahipse, kendi his ve davranışlarını fark edebilir ve bunları olumlu bir bağlantının gelişebilmesi için kullanabilir. Kendi his ve davranışlarını fark edemeyen ve bilinçsizce sürüklenen kişi psikoterapi yapamaz. (Öztürk, 2008, s.181)
INTREATMENT KISIMLARINDA YAŞANAN KARŞI TRANSFER ÖRNEKLERİ
4. Kısımda; Jake Paul’un terapi esnasında sorduğu sorular karşısında çıldırır. Amy gebedir ve “Çocuğu aldırıp aldıramayacaklarını” sorar. Paul Jake’e “Bebeği aldırmalısınız” der. Paul kendi evlilik meselelerini Jake ve Amy’ e yükler. Çifti kışkırtır. Karşı transfer yapar.
5. Kısımda; Paul Gina’ya giderek profesyonel yardım almak ister. Laura ile olan erotik sapma konusunda Gina’nın onayını bekler. Paul Gina’yı otoriter bir figür yani onaylayıcı bir merci olarak görür. Paul danışanları ile olan tüm aksilikleri Gina’ya aktarır.
6. Kısımda; Laura Paul’a Andrew ile evleneceğini söyler. Davetli listesinde olabileceğini söyler. Ancak Paul Laura’nın evlilik sonucuna reaksiyonla yaklaşır. Karşı transfer yapar. Laura bu durumu fark eder ve Paul’a “Keyfimi kaçırmak mı istiyorsun?” diye reaksiyon gösterir. Laura Paul ile yatmak istediğini söyler. Paul Laura’nın reaksiyonlarına epey da kayıtsız kalamaz. Laura ile tartışmaya başlar. Terapist hasta bağından epeyce karı-koca arbedesi üzeredir. Laura Paul’un davranışlarını yakalar ve “Seninle ben “Biz” olduk” der. Erotik transfer tek bir farkla devam eder. Laura Paul’un da onu istediğinin farkına varır.
9.Bölümde; Jake ve Amy seansa gelir ama seansın ortasında Amy bir acı hisseder. Seansı yarıda keserler. Oturduğu koltuğa Amy’den kan bulaşmıştır. Paul bu mevzuda Kate’den yardım ister. Lakin Max üzerinden tartışmaya başlarlar. Kate Paul’a onu birisiyle aldattığını söyler. Paul öfkelenir. Bunun kendi başına gelmesinden dolayı denetimini kaybeder.
10. Kısımda; Paul Gina’ya Kate ile yaşadığı tartışmadan bahseder. Gina Paul’a “çevresinde sana saldıran iki bayan var” der. “Paul “Üç bayan var” der. Kate ve Laura ile problemli ilgisini bulunan Paul bu durumu Gina’ya aktarır. Gina Laura’nın terapi sürecinin Paul tarafınca bitirilmesi gerektiğini ve öteki bir terapiste devam etmesinin daha yararlı olacağından bahseder. Paul bu durumu kabul etmez. Gina bu mevzuda ileri masraf ve Paul’a ültimatom verir. Paul bunu farkeder ve “ Sen de emsal bir durum ile karşılaştın” der. Gina kendi yaşadıklarını Paul’a aktarır. (Karşı aktarım)
11. Kısımda; Laura 25 dk seansa geç gelir. Paul bu durumun üstüne masraf. Laura ile zıtlaşır. Hislerinin açığa çıkmasından korkan Paul Laura ile seanslarını sonlandırmak istediğinden bahseder. Laura buna reaksiyon gösterir. Laura Paul’a sevgiliymişcesine davranır. Transfer gerçekleşir. Paul hislerini saklayamaz. Laura bu durumu fark eder ve Paul’a “Beni tedavi edemezsin zira sen de bana aşıksın” der. Paul Laura’ya hislerini yansıtmıştır. Karşı transfer gerçekleşmiştir.
12. Kısımda; Alex seansın başında Laura ile tanışmasının etik bir sorun oluşturup oluşturmadığını sorar. Paul bunda bir sakınca olmadığını söyler. İlerleyen dakikalarda Alex Paul’a Laura ile olanları anlatmak ister. Paul kıskançlık gösterir. Alex’e Laura ile nasıl tanıştığını sorar. Alex günleri karıştırdığını ve seans çıkışında Laura ile karşılaştığını ve bir arada kaza geçiren köpeğin yanına gittiklerini ve bulamadıklarını söyler. ondan sonrasında Alex, Laura bir arada kahve içerken o bölgenin krokisini çizdiğini anlatır. Paul bu samimiyeti kıskanır. Alex’e kahveyi Paula’nın konutunda mi içtiniz?” diye sorar. Alex “Hayır bu da nereden çıktı” der. Paul Alex’i rakibi üzere görür. Karşı transfer yapar.
Transfer bireyin çocukluk çağında kendisi için kıymetli şahıslarla hayatış olduğu his ve tavırları artık yaşantısında bağlantı kurduğu değerli kişi ya da bireylerle kurduğu bağlarında bir daha yaşaması durumudur. Bu bireylere karşı çocukluğunda olduğu üzere emsal reaksiyonları göstermektedir. Psikoterapi seansları sırasındaki transfer, bireyin günlük yaşantısındaki transfere göre daha ağır ve daima yaşanmaktadır. (Öztürk, 2008, s.165).
Transfer soyut, bilinmeyen ve fark edilemez olabilir. Transferi fark edebilmek için görüşmecinin, danışanın kendisi ile kurduğu, özel yaklaşıma dikkat etmelidir. Danışan görüşmecinin beklediğinden daha duygusal reaksiyonlar verebilir, görüşmeciyle ilgili temelsiz var iseyımlarda bulunabilir ya da görüşme içeriği ile ilgili gerçekçi olmayan beklentiler söz edebilir. (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.177).
Zihinsel süreçlerin ortasında çocukluğa ilişkin özelliklerin sürdürülüyor olması, geçmişin şimdiki vakitte yinelandığı manasına gelir. Bunun bariz bir örneği psikodinamik psikiyatri uygulamalarında yaşanır. Tedaviye gelen kişi analistin geçmişinde kendisi için değer taşımış olan biriymiş üzere (anne, baba) yaşar. Transfer yaşayan kişi hatırlamak yerine geçmişini bilinçharicinde bir daha harekete geçirir ve geçmiş yaşantılarına ait ayrıntıları, tedavi ortamında direkt yaşayarak aktarmış olur. (Geçtan, E. 2018, s.51).
Transfer klasik psikanaliz ve birden fazla dinamik kavramın temel tedavi ekseni olarak görülmektedir. Transfer oluşmadan bir tedaviden kelam etmenin mümkün olmadığı düşünülmektedir. Çeşitli sebeplerle terapiye başvuran bir birey, birinci kuşağa bağlantılarından oluşturduğu hislerini terapistine yönlendirmesi durumudur. Bu hislerden yola çıkan terapist yorumlar yaparak danışanın iç görü geliştirmesini sağlamaya yönelik çalışır. Bu yolla hislerini fikirlerini ve davranışlarını tanımasını sağlar. Danışan bu tanıma süreci ile bir arada farklılaşma ve çeşitli güzelleşmeler gözlemlemeye başlar. (Özakkaş, T. 2007, s.291)
Transfer her psikanalitik süreçte yaşanır, zira insanın kendisi için kıymet taşıyan biriyle münasebette olduğu her durumda yaşanır. Bir bakıma her bağ, gerçek ilgi ile transfer olgusunun karışımıdır. Dinamik psikiyatri alanında çalışanlar, tedaviye gelen kişinin yaşadığı münasebet problemlerinin, vakit içinde kendileriyle olan ilgide de ortaya çıkabileceğini göz önünde bulundururlar. Burada değerli olan transferin yaşanması değil, ortaya çıkan yaşantıların anlaşılabilmesidir. ötürüsıyla psikanalitik yönelimli psikiyatristler transfere öbür insanlardan farklı reaksiyon verirler. (Geçtan, E. 2018, s.51).
Psikoterapi sürecinde hasta ile terapist içinde karşılıklı his ve tavırlar gelişebilir. Bunların bir kısmı danışanın ve terapistin ortasında bulundukları gerçek duruma uygun ve yerinde olan his ve davranışlardır. Lakin değerli bir kısmı da transfer reaksiyonları olarak isimlendirilen sürecin belirtileridir. (Öztürk, 2008, s.165).
Bireylerin çocuklukta anne babalarıyla hayatış oldukları bağlantıların niteliği, yetişkin hayatlarında kurmuş oldukları bağlarını değerli oranda etkilemektedir. Her sevgilide bir ölçü ebeveyn bulunmaktadır. Otoriteye başkaldırı durumlarında kesinlikle ana babaya karşı başkaldırıdan izler bulmak mümkündür (Öztürk, 2008, s.165)
Klasik dinamik kurama göre transferin gerçekleşmesi için terapistin dikkat etmesi gereken biroldukca alan vardır. Bunlarda, terapi yapılacak odanın düzenlenmesi ve danışanla kurulan bağlantının boyutları üzere biroldukca alan olduğu görülmektedir. Tüm bu uygulamaların temel gayesi danışanın terapi odasında nötr bir ortam hazırlayarak farklı çağrışımlar yapmaması ve süreç boyunca odada değişiklik olmaması kıymetlidir. (Özakkaş, T. 2007, s.291)
Transferin bilişsel bakış açısına bakılırsa değerlendirildiğinde, örnek olarak birinci kere gördüğü şahıstan hoşlanmamasının niçini kardeşine benzettiği için olması durumunda, kişinin kardeşiyle ilgili kuvvetli bir bilişsel temsile sahip olduğunu söyleyebiliriz. Kardeşine benzeyen bu bayan bilişsel temsili harekete geçirdi ve bu da hisleri ve öbür çağrışımları tetikledi. Yani eski bilişsel temsil yeni beşerle ilgili bilgiyi işlemek için kullanılmış olmaktadır. Sonuç olarak bu bireyde kardeşin özelliklerini görmesini ve sonuçta ona karşı hislerinin kardeşine karşı beslediği hislere benzemesini bekledi. Bilişsel psikologlar bu süreci açıklarken Freud’cu görüş üzere bilinçaltında yaşadığını söylemese de transferin farkındalığımızın haricinde geliştiğini anlatmaktadır. (Burger, J.M. 2006, s.644).
Transfer çocuklukta yaşanmış olan hislerin yetişkin hayatında yenidenlanması durumudur. Bu yinelanma eğiliminin kaynakları fazlaca farklılık gösterebilmektedir. Çocukluk senelerında doyuma ulaşamamış olan his ve davranışlar, yetişkin ömründe doyuma ulaşma ya da tahlil kaynakları ve yolları arayabilirler. (Öztürk, 2008, s.168)
Geçmiş yaşantıları yeniden yaşama eğiliminin bir diğer niçini de benliğin bunlar üzerinde egemenlik kurma, üstesinden gelme gayretinin göstergesidir. Örnek olarak korkulan bir durumun bir daha yaşamak için üzerine gidilmesi dehşetin giderilme ve üstesinden gelmeye çalışması eforunun işaretidir. (Öztürk, 2008, s.169)
Sık yaşanan durumlardan biri de danışanın açığa vurmadığı lakin görüşmecinin kendisini değerlendirmeye olağan tutacağına ve kendisini yetersiz bulacağına dair inançları olabilir. (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.177)
Terapi sürecinde ekseriyetle duruma uygun olmayan ağır ve çok biçimde verilen yansılar transfer belirtisi olarak görülebilir. Bunlar transfere ilgili hisler direkt ortaya çıkması ya da bunlara karşı geliştirilen savunmalar ve direnç biçiminde kendini gösterebilir. Örneğin, terapistin tek hastası olması isteği, öbür danışanlarından kıskanmak, kendisi ile gereğince ilgilenmediği konusunu sık sık gündeme getirmek, terapistle ilgili düşler, meraklar transfer belirtileridir. Bunlar sıklıkla olumlu transfer belirtileri olarak kabul edilir. Vakit zaman aksi tavırlar, öfkeli ve alaycı kelamlar, çok kıskançlık ve çok bağımlılık durumları görülebilir. Bunlar da olumsuz transfere örnek olarak gösterilir. (Öztürk, 2008, s.169)
Uzun süren psikoterapilerde her danışanın terapistine karşı olumlu ve olumsuz hisler beslemesi ve bunlara bakılırsa davranış sergilemesi doğal bir durumdur. Bu hisler vakit zaman ağırlaşabilir ve danışanın günlük yaşantısını etkileyecek boyuta ulaşabilir. (Öztürk, 2008, s.170)
Transferin kendisi olumlu ya da olumsuz tavırlarda, hislerde ve davranışlarda görülebilir. Olumlu transfer şefkat verme, sevme ve sevgi üzere durumlarda görülebilirken, olumsuz transfer; düşmanca, reddetme yahut duygusuzluk üzere durumlarda kendini gösterebilir. Bu alanlardan her biri terapi ilerledikçe üzerinde çalışılabilecek alanlar olarak ortaya çıkabilir. Görüşmecilerin dikkat etmesi gereken mevzuların en değerlisi de, geçmiş münasebetlerinden gelen yansıları ve davranışları fark ederek bu hususlar hakkında yorum yapmamaktır (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.177).
Transfer reaksiyonları kendini doğrulayan kehanetler olabilir. Reddedileceğini ve olumsuz değerlendirileceğini ya da empati gösterilmeyeceğini önnazarann danışanlar, olağan hayatlarındaki ilgilerinde de bu olasılıkları ararlar. Danışanlar görüşmecinin öteki sözcüklerle açıklamasını ya da his yansıtması yapmasını sert bir biçimde reddederek bu küçük yanılgılara olumsuz yansılar vermeye başlayabilirler. Görüşmeci bu örüntüyü fark edemezse, danışan sonuçta kendisiyle ilgili olumsuz değerlendirmeyi sağlamadan başarılı olabilir (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.177).
Transfer belirtisi kimi vakit bir savunma ile belirir. Örneğin terapistine karşı çok hürmet ve terapisti daima överek göklere çıkarmak, birden fazla kere olumsuz transfer hislerini örtmeye yönelik aksi reaksiyonlardır. Terapiste karşı hiç duygusu yokmuş üzere davranmak da bir yadsıma ve yalıtma düzeneğinin işlediğini göstermektedir. (Öztürk, 2008, s.170)
Transfer çeşitli dirençlerde de ortaya çıkabilir. Örnek olarak; terapi seansına gelmeme, geç gelme, unutma, suskunluk üzere direnç belirtileri hem de transfer reaksiyonları olarak da düşünülmelidir. (Öztürk, 2008, s.170)
Transfer şuurlu ya da bilinçdışı olabilir. Bir hastanın terapistine bağlanmasının, onu sevmesinin, ona kızmasının birden fazla vakit şuurlu bir yanı vardır. Danışan bu hislerinin farkındadır. Birçok vakit da danışan hislerini tanımaz, kabullenmez ve çeşitli savunma yolları kullanabilir. (Öztürk, 2008, s.170)
Danışanın terapi sırasındaki hislerini ve davranışlarını çabucak çocukluk yaşantılarına bağlanmak ve bunların transfer reaksiyonu olduğunu söyleyerek bir şey kazanamayabiliriz. Danışan bu durumu anlayamayabilir. Terapistin kendisini anlamadığını ve hislerinin yanlış yorumlandığını düşünebilir. Danışana artık yaşamakta olduğu hislerinin çocukluk hisleri olduğunun söylenmesi durumunda kendisine ve hislerine hürmet duyulmadığı kanısına kapılabilmesine niye olabilir. (Öztürk, 2008, s.172)
Danışanın kişilik yapısı ne kadar çocukluk karmaşalarını ve çatışmalarını içeriyorsa, transfer yansıları de o kadar ağır ve aşırılık gösterebilir. Ağır kişilik bozukluklarında, nevrotik durumlarda, psikozlarda transfer belirtileri hayli kısa vakitte ve ağır bir halde ortaya çıkabilir. (Öztürk, 2008, s.172)
Transfer davranışçı, bilişsel, varoluşçu dinamik terapilerin hepsinde transfer ortaya çıkabilmektedir. Transferin gelişim ve oluşum formunu bilen bir terapist, hangi tedavi tekniğini uyguluyor olursa olsun, danışanını tedavi ve motive etmek istiyorsa, kendisine yönlendirilen transferin ne olduğunu epey âlâ çözümleyebilmelidir. (Özakkaş, T. 2007, s.295)
Danışanın terapistine karşı her his ve davranışının transfer olarak yorumlanmaması gerekmektedir. Danışanlar terapistlerine karşı saygılı davranabilir, onları hakikaten sevebilir yahut kızabilirler. Bunlar gerçek yansılar olabilir. Bunların çocukluk periyodundan kalma karmaşa ve çatışmalarla ilgili transfer belirtileri olduğu niyeti her vakit hakikat olmayacaktır. Unutulmamalıdır ki her münasebette biraz gerçek biraz transfer hissesi bulunmaktadır. (Öztürk, 2008, s.173)
INTREATMENT KISIMLARINDA YAŞANAN TRANSFER ÖRNEKLERİ
1.Bölüm; Barda tanıştığı adam Laura’ya “Çok üzgün görünüyorsun, Evet öylesin, sana yakışıyor” demiştir. Laura da Paul’a dönerek “Sen ne düşünüyorsun? Yani üzgün olduğumda hoş miyim?” Paul “Kimsenin üzgünken hoş olduğunu sanmıyorum der. Laura Paul’dan beklediği yanıtı alamaz. Laura barda tanıştığı adam ile seks yapmasının Paul’u tiksindirip tiksindirmediğini sorar. Paul bu durumun kendisini tiksindirmediğini söyler. Bardaki adam ile Laura tuvalette yakınlaşırlar. Ancak Laura cinsel bağ yaşayamaz. Aklına Paul’un geldiğini ve devam etmediğini söyler. Andrew ile kavgalarından daha sonra Paul Laura ile aldatma konusunu konuşmak istediğini söyler. Laura Paul’a dönerek “Fark etmedin mi?” diye sorar. Paul anlamaz ve Laura Paul’a âşık olduğunu ama yansısının bu olmaması gerektiğini söyler.
2. Kısımda; Alex tanışırken “ Söylendiğine nazaran en iyisiymişsiniz. Etrafındakilerle tıpkı frekansta olan adam sanırım bu siz olmalısınız. Siz en güzelsiniz.” Paul Alex’e “İyi olmam sizin için değerli mi?” diyor. Alex’te “Evet. Her vakit en güzele giderim. Dişçi, tamirci”. Alex Paul’u ona buyruk vermesini beklediği üst amiri üzere görüyor. Paul buyruk versin Alex de verilen buyruğu yerine getirsin.
3. Kısım; Sophie Paul ile annesinin konuşup konuşmadığını sorar ve annesi ile konuşmuş olabileceğini ima eder ve sonlanmaya başlar. Paul’u annesinin iş birlikçisi üzere görür. Annesine olan öfkesini Paul’a yansıtır. Annesini Paul’a aktarır.
7. Kısım; Paul’un bir daha başarısı ya da başarısızlığı eşleştiriyor. Paul’a “Benden daha zeki olman gerek.” diyor. Alex bir daha sormuş olduğu sorular karşısında kararlarını onaylayan bir yetkili üzere donanmadaki kumandanı üzere görüyor.
8. Kısım; Sophie hayatış olduğu problemler ile ilgili konuşurken ansızın Paul’a “Burada neler oluyor?” diyerek sonlanıyor. Paul’a kızının bir ucube olduğunu söylüyor. Paul’un kızı üzerinden değerlendirmeler yapıyor. Kızı ile özdeşim kuruyor. Burada Sophie kendi babasının bilmesi gerekenleri Paul’a yansıtıyor. Paul’un kendisi hakkındaki değerlendirmesini yazıp yazmadığını soruyor ve yazmadığını düşünerek öfkeleniyor. Paul yazdığını söylüyor ve değerlendirmesini okuyor. Sophie Paul’a inanmayarak kendi ebeveynlerine olan güvensizliğini ortaya koyuyor.
13. Kısım; Sophie kazanın öncesinde yaşananları Paul ile paylaşır. Daha ayrıntılı anlatmaya başlayınca anlattıklarının Paul’un yazacağı değerlendirmeyi etkileyip etkilemeyeceğini sorar ve bir daha Paul’a karşı öfkelenir. Paul’u hatalar. “ Sen de başkaları gibisin” der. Annesine ve babasına olan kızgınlığını Paul’ a yansıtır.
14. Kısım; Amy seansa yalnız gelir. Seansa geldiğinden Jake’in haberi yoktur. Seansın başında Paul’a kur yapar. Jake’in kendisini ve Paul’u suçladığını söyler. Paul’a bir flörtüymüşçesine yaklaşır. Erotik transfer gerçekleşir.
KARŞI TRANSFER
Aksi transfer danışanlarda değil görüşmecilerde görülen ve transfere benzeyen bir durumdur. Zıt transfer şuur seviyesinde yaşanmayan çatışmalar, davranışlar ve güdülerden kaynaklanıyor olabilmektedir. (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.178).
Tedavi edilenin yaşadığı transfere karşılık tedavi eden de karşı transfer yaşar. Zira tedavi edilen için anlatılmış olanlar tedavi eden için de geçerlidir. Ortalarındaki fark, tedavi ortamı ortasında hisleri yönetme farklılığından kaynaklanır. Bu farklılığı sağlamak gayesiyle psikiyatrist de tedavi ettiği bireye yönelik olumlu ve olumsuz hisler ile bu yaşantıları kendi geçmişiyle mümkün alakasını daima göz önünden bulundurma durumundadır. (Geçtan, E. 2018, s.52).
Karşı transfer reaksiyonları nadiren şuurlu olur ve bu yansıların farkında olunmama ihtimali yüksektir. Görüşmeci bu yansılarını fark edemez ve denetim edemezse terapi sürecinde olumsuz tesirleri olabilir. Karşı transferle başa çıkabilmeye yardımcı yönergeler vermekte yarar vardır. Bunlardan birincisi; terapistin aykırı transfer reaksiyonlarının olağan ve kaçınılmaz olduğu gerçeğini kabul etmesidir. İkinci olarak; terapistin danışana karşı kuvvetli hisleri ve davranışları var ise, bir meslektaşından ya da süpervizöründen yardım alması gerekebilir. Üçüncü olarak; aykırı transfer konusunda okumalar yapmalıdır. Dördüncü ve son olarak; his, fikir ve davranışları tüm başa çıkma uğraşlarına karşın devam ediyorsa danışanı öbür bir terapiste yönlendirebilir ya da baş edemediği hisleri hakkında kendi terapi sürecine başlayabilir. (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.179).
Terapistin çocukluk çağlarındaki değerli şahıslarla olan ilgilerinden kaynaklanan ve danışana yöneltilen reaksiyonlarına karşı transfer denilmektedir. Karşı transfer danışanın terapistine yönelttiği transferine aksi bir olay değildir. Danışanın reaksiyonları vakit zaman terapistin karşı transfer yansılarını harekete geçirebilir lakin kökeni bunlarla ilgili olmayıp, terapistin kendi çocukluk yaşantısı, çatışmaları, çözülmemiş çocuksu hisleri ile ilgilidir. Danışanın transfer reaksiyonlarında olduğu üzere, karşı transfer reaksiyonlarını de tanımak ve kaynaklarını araştırarak bunların kontrol altında tutulması nazaranvi terapisttedir. (Öztürk, 2008, s.179)
Karşı transfer kavramı birinci tanımlandığından bu yana değerli değişimlere uğramıştır. Freud’un tanımlaması psikanalistin hastasına karşı geliştirdiği transfer ya da hastanın transferine karşı geliştirdiği reaksiyon olarak sınıflandırmıştır. daha sonraki senelerda Winnicott, psikotik hastalarda yaptığı çalışmalarda farklı bir transfer olgusu gözlemlemiş ve tedavi edenin çözümlenmemiş bilinçdışı çatışmalarından kaynaklanmayan ve hastanın rahatsız edici davranışlarına karşı direkt ortaya çıkan doğal yansılara objektif nefret ismini vermiştir. Objektif sözcüğünü, hastalarının birtakım kışkırtıcı davranışlarına birden fazla psikiyatristin tıpkı yansıyı gösterebileceğini vurgulamak gayesiyle kullanılmıştır. (Geçtan, E. 2018, s.52).
Karşı transfer yansıları biroldukça yerde karşımıza çıkabilir. Terapist evvela kendi şahsi süreçlerini halletmelidir, aksi biçimde bu reaksiyonların olması kaçınılmazdır. Aykırı transfer tıpkı anda birfazlaca yerde karşımıza çıkabilir, zira karşı transfer bir hayli farklı değişkenle tetiklenebilir. (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.183).
Karşı transfer reaksiyonları de transfer reaksiyonlarına benzeri biçimlerde ortaya çıkabilir. Terapist görüşme saatini unutabilir, danışanına gereksiz yere kızabilir ya da aşık olabilir. Danışanı dinlemek ve onu anlamak yerine sıklıkla kendisi konuşabilir. Hastasını kendisine sıkıntı ortağı yaparak ona çok bağlanabilir ya da hastasına alaycı incitici, kırıcı kelamlar söyleyebilir. Gereksiz tartışmalara girebilir, öteki doktorlar hakkında dedikodu yapabilir, görüşme sırasında uykusu gelebilir ve esneyebilir. Tüm bu durumlar değerlendirildiğinde görülür ki terapist danışanı, bir kardeş, anne, baba üzere nazaranbilmekte ve farkına varmadan bu biçimde reaksiyonları olmaktadır. (Öztürk, 2008, s.179)
Ters transferden her vakit etkilenmek mümkündür. Baskıcı abiniz üzere davranan danışanınıza boyun eğmeyerek reaksiyon göstermeyi deneyebilirsiniz. (Sommers-Flanagan ve Sommers-Flanagan, 2007, s.183).
Terapistin de hisleri, beklentileri ve sorunları olabileceği unutulmamalıdır. Danışanına karşı yakınlık, sempati duyabilir ve vakit vakitte kızabilir. Bunlar gerçek bir durumla ilgili olabilir ve her vakit karşı transfer reaksiyonu olarak yorumlanmaması gerekmektedir. (Öztürk, 2008, s.180)
Psikoterapideki bağ her vakit tek istikametli gelişmemektedir. Münasebet her vakit karşılıklıdır. Fakat terapist yeterli eğitim görmüşse ve karşı transfer konusunda kâfi eğitime ve donanıma sahipse, kendi his ve davranışlarını fark edebilir ve bunları olumlu bir bağlantının gelişebilmesi için kullanabilir. Kendi his ve davranışlarını fark edemeyen ve bilinçsizce sürüklenen kişi psikoterapi yapamaz. (Öztürk, 2008, s.181)
INTREATMENT KISIMLARINDA YAŞANAN KARŞI TRANSFER ÖRNEKLERİ
4. Kısımda; Jake Paul’un terapi esnasında sorduğu sorular karşısında çıldırır. Amy gebedir ve “Çocuğu aldırıp aldıramayacaklarını” sorar. Paul Jake’e “Bebeği aldırmalısınız” der. Paul kendi evlilik meselelerini Jake ve Amy’ e yükler. Çifti kışkırtır. Karşı transfer yapar.
5. Kısımda; Paul Gina’ya giderek profesyonel yardım almak ister. Laura ile olan erotik sapma konusunda Gina’nın onayını bekler. Paul Gina’yı otoriter bir figür yani onaylayıcı bir merci olarak görür. Paul danışanları ile olan tüm aksilikleri Gina’ya aktarır.
6. Kısımda; Laura Paul’a Andrew ile evleneceğini söyler. Davetli listesinde olabileceğini söyler. Ancak Paul Laura’nın evlilik sonucuna reaksiyonla yaklaşır. Karşı transfer yapar. Laura bu durumu fark eder ve Paul’a “Keyfimi kaçırmak mı istiyorsun?” diye reaksiyon gösterir. Laura Paul ile yatmak istediğini söyler. Paul Laura’nın reaksiyonlarına epey da kayıtsız kalamaz. Laura ile tartışmaya başlar. Terapist hasta bağından epeyce karı-koca arbedesi üzeredir. Laura Paul’un davranışlarını yakalar ve “Seninle ben “Biz” olduk” der. Erotik transfer tek bir farkla devam eder. Laura Paul’un da onu istediğinin farkına varır.
9.Bölümde; Jake ve Amy seansa gelir ama seansın ortasında Amy bir acı hisseder. Seansı yarıda keserler. Oturduğu koltuğa Amy’den kan bulaşmıştır. Paul bu mevzuda Kate’den yardım ister. Lakin Max üzerinden tartışmaya başlarlar. Kate Paul’a onu birisiyle aldattığını söyler. Paul öfkelenir. Bunun kendi başına gelmesinden dolayı denetimini kaybeder.
10. Kısımda; Paul Gina’ya Kate ile yaşadığı tartışmadan bahseder. Gina Paul’a “çevresinde sana saldıran iki bayan var” der. “Paul “Üç bayan var” der. Kate ve Laura ile problemli ilgisini bulunan Paul bu durumu Gina’ya aktarır. Gina Laura’nın terapi sürecinin Paul tarafınca bitirilmesi gerektiğini ve öteki bir terapiste devam etmesinin daha yararlı olacağından bahseder. Paul bu durumu kabul etmez. Gina bu mevzuda ileri masraf ve Paul’a ültimatom verir. Paul bunu farkeder ve “ Sen de emsal bir durum ile karşılaştın” der. Gina kendi yaşadıklarını Paul’a aktarır. (Karşı aktarım)
11. Kısımda; Laura 25 dk seansa geç gelir. Paul bu durumun üstüne masraf. Laura ile zıtlaşır. Hislerinin açığa çıkmasından korkan Paul Laura ile seanslarını sonlandırmak istediğinden bahseder. Laura buna reaksiyon gösterir. Laura Paul’a sevgiliymişcesine davranır. Transfer gerçekleşir. Paul hislerini saklayamaz. Laura bu durumu fark eder ve Paul’a “Beni tedavi edemezsin zira sen de bana aşıksın” der. Paul Laura’ya hislerini yansıtmıştır. Karşı transfer gerçekleşmiştir.
12. Kısımda; Alex seansın başında Laura ile tanışmasının etik bir sorun oluşturup oluşturmadığını sorar. Paul bunda bir sakınca olmadığını söyler. İlerleyen dakikalarda Alex Paul’a Laura ile olanları anlatmak ister. Paul kıskançlık gösterir. Alex’e Laura ile nasıl tanıştığını sorar. Alex günleri karıştırdığını ve seans çıkışında Laura ile karşılaştığını ve bir arada kaza geçiren köpeğin yanına gittiklerini ve bulamadıklarını söyler. ondan sonrasında Alex, Laura bir arada kahve içerken o bölgenin krokisini çizdiğini anlatır. Paul bu samimiyeti kıskanır. Alex’e kahveyi Paula’nın konutunda mi içtiniz?” diye sorar. Alex “Hayır bu da nereden çıktı” der. Paul Alex’i rakibi üzere görür. Karşı transfer yapar.