Başı rahmet, ortası mağfiret, sonu ise, cehennemden kurtuluş olan, Ramazan-ı Şerif geldi hoşgeldi!
Ramazan ayı bedenimizin toksinlerden arınması, berbat alışkanlıklardan uzak durulması hatta temelli terk edilmesi için kıymetli bir fırsattır.
Ramazan ayı vücut ve ruh bütününün bir nevi tamirat ayıdır. Beden ve nefis açlıkla terbiye edilir. Açlık kalplerimizin pasını alır, gönlümüze incelik verir.
İmam Gazali ‘’Açlık, günah sürece dileğini kırar, kötülük etmeye mâni olur.’’ buyurmuştur.
Oruçlu olmanın vücuda yararı elbet fazlacatur. pek hayli tıbbi yararını sıralayabiliriz. Alışılmış sıhhatimizin da oruç tutmaya elverişli olması gereklidir.
özetlemek gerekirse;
Oruçlu vücutta adrenalin ve kortizon hormonları kana daha çarçabuk karışmaktadır. Bu hormonlar tesirlerini hasarlı hücreler üzerinde de göstermektedir. bu biçimdece bu hormonlar, hastalıklara mani olmakta ve yeni hasarlı hücrelerin üretilmesini önlemektedir.
Oruçlu vücut adeta bakıma girer. O denli ki iç organlarımızı saran yağlar erir, sonlarımız uyanık olur, şuurumuz açık olur, beden kuvvetlenir ve iç hastalıklara karşı dayanma gücü kazanır.
Vücut sıhhatinin yanında ruh sıhhatimiz için de büyük bir nimettir Ramazan ayı.
Şöyle ki; ön beynimizde yer alan prefrontal korteks bedenin kaptan köşkü üzeredir. Biz muhakeme edebilmeyi, karar verebilmeyi, irade ortaya koyabilmeyi, dürtülerimizi denetim edebilmeyi bu bölgenin fonksiyonlarıyla gerçekleştiririz.
Ramazan ayı bireyde bir iç disiplin sağlar.
Oruç tutmak; bireyin yeme isteğini bastırması, dürtülerini denetim etmesini maksatlar.
Yemek yeme bireyin ödül zevk merkezini harekete geçiren bir harekettir. Birey yemek yeme davranışını bir ay üzere uzun bir süre ve çabucak sonrasındasında denetim edebilirse haz sistemlerini da eğitebilmesine imkan sağlar.
bu biçimdece ön beyin kuvvetlenir.
Gelişen ve denetim edilebilen ön beyin irade ortaya koyabilmemizi ve muhakeme edebilmemizi sağlar. Kararlarımız daha sağlıklı olur ve ötürüsıyla dürtülerine yenilmeyen nefsani hareket etmeyen birey haline gelebiliriz.
Yapılan araştırmalarda Ramazan ayında kazaların, isimli kabahatlerin ve yüz kızartıcı sorunların azaldığı tespit edilmiş.
Yani kaptan köşkü vücuda ve ruha ne kadar hakim olursa insan aslında bu biçimde insan oluyor.
Terbiye edilen nefiste aşırılıklar törpülenir. İnsanı büyüklenmekten alıkoyar. Megolaman niyetlerden ve egoist hallerden uzaklaşır. Sağlıklı olmanın, nefes almanın, elindeki bir modül ekmeğin varlığının varlığına şükreder!
Ayrıyeten öz tenkit yapabilmemize de imkan kılar.
Gündelik koşuşturmalarımızın, dünyalık işlerimizin nereye gittiğini sorgularız. Bir durur nefes alırız. Vücut nefes alır ruh nefes alır.
Gayelerimizi sorgularız, münasebetlerimizi sorgularız.. Kimi kırdık? Kimi üzdük?
Dinlenen ruh, varlığımızın asıl sebebini şöyleki bir düşünme fırsatı bulur. Ne için yaşıyorum? Emelime yönelik düşünebiliyor muyum? Davranışlarım inancımı zedeliyor mu?
11 ay süren sert hayat çabasının akabinde 1 ay dinlenme, kendimizi gözden geçirme ve nefsimizi terbiye etmemize vesile olur Ramazan ayı.
Hem vücudumuzu güzelleştiririz, hem nefsimizi.
Son kelam olarak Beyhaki’nin kelamlarına dikkat kesilelim:
”Oruç, yalnızca yemek, içmek vesaireden kesilmek değildir. Kâmil ve sevaplı oruç, lakin yararsız laftan, boş vakit geçirmekten, berbat kelam söylemekten (dedikodudan) ve nefs-i emmârenin bütün temâyüllerinden vazgeçmektir. Şâyet biri sana söver, veyahut sana karşı câhilce rastgele bir harekette bulunursa, kendi kendine ‘’şüphesiz ki ben oruçluyum’’ de; sabret!”
Rabbim Ramazan Ayı’nın rahmetinden yaralanmayı nasip etsin,
Rabbim Ramazan Ayı’nda bütün muhtaçlık sahiplerinin gereksinimlerinin giderilmesini nasip etsin,
Rabbim tüm insanlığı affetsin, İyi Ramazanlar…
Ramazan ayı bedenimizin toksinlerden arınması, berbat alışkanlıklardan uzak durulması hatta temelli terk edilmesi için kıymetli bir fırsattır.
Ramazan ayı vücut ve ruh bütününün bir nevi tamirat ayıdır. Beden ve nefis açlıkla terbiye edilir. Açlık kalplerimizin pasını alır, gönlümüze incelik verir.
İmam Gazali ‘’Açlık, günah sürece dileğini kırar, kötülük etmeye mâni olur.’’ buyurmuştur.
Oruçlu olmanın vücuda yararı elbet fazlacatur. pek hayli tıbbi yararını sıralayabiliriz. Alışılmış sıhhatimizin da oruç tutmaya elverişli olması gereklidir.
özetlemek gerekirse;
Oruçlu vücutta adrenalin ve kortizon hormonları kana daha çarçabuk karışmaktadır. Bu hormonlar tesirlerini hasarlı hücreler üzerinde de göstermektedir. bu biçimdece bu hormonlar, hastalıklara mani olmakta ve yeni hasarlı hücrelerin üretilmesini önlemektedir.
Oruçlu vücut adeta bakıma girer. O denli ki iç organlarımızı saran yağlar erir, sonlarımız uyanık olur, şuurumuz açık olur, beden kuvvetlenir ve iç hastalıklara karşı dayanma gücü kazanır.
Vücut sıhhatinin yanında ruh sıhhatimiz için de büyük bir nimettir Ramazan ayı.
Şöyle ki; ön beynimizde yer alan prefrontal korteks bedenin kaptan köşkü üzeredir. Biz muhakeme edebilmeyi, karar verebilmeyi, irade ortaya koyabilmeyi, dürtülerimizi denetim edebilmeyi bu bölgenin fonksiyonlarıyla gerçekleştiririz.
Ramazan ayı bireyde bir iç disiplin sağlar.
Oruç tutmak; bireyin yeme isteğini bastırması, dürtülerini denetim etmesini maksatlar.
Yemek yeme bireyin ödül zevk merkezini harekete geçiren bir harekettir. Birey yemek yeme davranışını bir ay üzere uzun bir süre ve çabucak sonrasındasında denetim edebilirse haz sistemlerini da eğitebilmesine imkan sağlar.
bu biçimdece ön beyin kuvvetlenir.
Gelişen ve denetim edilebilen ön beyin irade ortaya koyabilmemizi ve muhakeme edebilmemizi sağlar. Kararlarımız daha sağlıklı olur ve ötürüsıyla dürtülerine yenilmeyen nefsani hareket etmeyen birey haline gelebiliriz.
Yapılan araştırmalarda Ramazan ayında kazaların, isimli kabahatlerin ve yüz kızartıcı sorunların azaldığı tespit edilmiş.
Yani kaptan köşkü vücuda ve ruha ne kadar hakim olursa insan aslında bu biçimde insan oluyor.
Terbiye edilen nefiste aşırılıklar törpülenir. İnsanı büyüklenmekten alıkoyar. Megolaman niyetlerden ve egoist hallerden uzaklaşır. Sağlıklı olmanın, nefes almanın, elindeki bir modül ekmeğin varlığının varlığına şükreder!
Ayrıyeten öz tenkit yapabilmemize de imkan kılar.
Gündelik koşuşturmalarımızın, dünyalık işlerimizin nereye gittiğini sorgularız. Bir durur nefes alırız. Vücut nefes alır ruh nefes alır.
Gayelerimizi sorgularız, münasebetlerimizi sorgularız.. Kimi kırdık? Kimi üzdük?
Dinlenen ruh, varlığımızın asıl sebebini şöyleki bir düşünme fırsatı bulur. Ne için yaşıyorum? Emelime yönelik düşünebiliyor muyum? Davranışlarım inancımı zedeliyor mu?
11 ay süren sert hayat çabasının akabinde 1 ay dinlenme, kendimizi gözden geçirme ve nefsimizi terbiye etmemize vesile olur Ramazan ayı.
Hem vücudumuzu güzelleştiririz, hem nefsimizi.
Son kelam olarak Beyhaki’nin kelamlarına dikkat kesilelim:
”Oruç, yalnızca yemek, içmek vesaireden kesilmek değildir. Kâmil ve sevaplı oruç, lakin yararsız laftan, boş vakit geçirmekten, berbat kelam söylemekten (dedikodudan) ve nefs-i emmârenin bütün temâyüllerinden vazgeçmektir. Şâyet biri sana söver, veyahut sana karşı câhilce rastgele bir harekette bulunursa, kendi kendine ‘’şüphesiz ki ben oruçluyum’’ de; sabret!”
Rabbim Ramazan Ayı’nın rahmetinden yaralanmayı nasip etsin,
Rabbim Ramazan Ayı’nda bütün muhtaçlık sahiplerinin gereksinimlerinin giderilmesini nasip etsin,
Rabbim tüm insanlığı affetsin, İyi Ramazanlar…