Stres, günlük yaşantının varoluşunun tipik bir özelliğidir. Emsal bir durum ise öteki bir kişi için garip olmasa da, günlük omurdaki dileklerin kişi üzerinde büyük bir fizikî ve zihinsel tesiri vardır. Çeşitli var iseyımsal ve uygulamalı gerilim ile çalışma olsa da, her şeye karşın gerilimin manası üzerine ortak karara ulaşılmamıştır (Veach ve ark., 2003). Günlük omurdaki en temel tıbbi konulardan biri olan gerilim (Kinman ve Jones, 2003), çeşitli yaratıcılar tarafınca farklı hallerde tasvir edilmiştir. Bu tanımlar gerilim bir kısmı “vücudun fizyolojik ve zihinsel olarak verilmiş reaksiyonlardır (Sdorow, 1998), organizmanın fizikî ve zihinsel sonlarının baskı verilmesi kararında ortaya çıkan bir durumdur (Baltaş ve Baltaş, 2000).
Günümüzün süratli toplumsal, politik ve nakdî değişimlerin olduğu devirdir. İnsanların bu üzere süreçlerde meydana gelebilen ilerlemelere ahenk sağlayıp sağlayamayacakları değerli faktördür (Kara ve Koç, 2009). Vakit geçtikçe, bir ilerleme artıyor, mevcut olanlar süratle güncelleniyor, bireylerin gereksinimleri değişiyor ve plandaki hususlar daima gelişiyor. Bireyler genel olarak dönüşüme ahenk sağlayacakları için, artık ve tekrar birkaç kasvet ile karşı karşıya kalıyorlar ve karşılaştıkları zorluklara teslim olmak ya da karşı çıkmak içinde sık sık mantıklı bir tutarsızlık yaşıyorlar (Akgemci, 2001; Doğan ve Eser, 2013).
Stres, bir kural olarak, bir kişinin omurundaki değişikliklere ahenk sağlama gayretidir, fizikî ve öbür birey ve objelere karşı ahenk ayarlanamadığı vakit istikrarda sorunlar yaşanır(Şahin 2007). Bireyler, ömürleri boyunca hareketlilik halinde olacağı ve isteyen olaylarla karşı karşıya kalabilirler. Gerilim, kişinin niteliklerinin bu zahmete ahenk sağlayamaması durumunda ortaya çıkar (Baltaş, 2007). Bugün, gerilim fikri, günlük ortamlardaki değişiklikler, çağın getirdiği teknolojik gelişmeler ve devrin modernizasyonu ile ön plana çıkmıştır. Gerçek şu ki, gerilim günlük varoluşun tertipli bir kesimidir ve bir epey insanın bunu anlamamasına bakılmaksızın önemli bir baskı yüküne sahiptir (kuvvetli, 2001).
Stres, birey üstündeki bir aktivite yahut durumun getirdiği fizikî ve zihinsel gerginlik durumunda meydana gelen reaksiyon olarak karakterize edilir (Hellriegel, 1992). Gerilim alternatif bir tarifte, kişinin etraftan fiziki yahut soyal durumdan oluşan zahmetli şartlar sebebiyle fizikî ve zihinsel kısıtlamalarını geride bıraktığı efor olarak karakterize edilir (Cüceleoğlu, 1993). bu türlü, kişinin refahını tehlikeye atan gerilim, bireyin hududunu azaltır ve ikna edici bir tesire sahiptir (Akbağ, 2000; Ünal ve ümmet, 2005).
Hans Selye’nin tabirlerinde, gerilim, çok derecede dikkat alımlı ve çok derecede az kavranan ve insan bedeninde baskılara niye olan durumları yaratan mantıksal bir değerlendirmedir (Hesson ve Olpin, 2012). Öbür bir deyişle iş dünyasında merkezlenmesi gereken ve çağın vebası olarak bilinen mevcut çalışma irtibatlarını yönlendiren gerilim, ” iş ömründe kişiyi baskı altına alan, emekçiyi işten soğutan ve performansını düşürmesine niye olan bir tariftir.”Aynı biçimde” yükseltme tepkisi yahut her ikisi içinde irtibat olarak tasvir edilebilen gerilim fikri (Dewe ve ark., 2010) ve bu fikrin yükselişine karşı ağır bir gayret harcamaktadır.
Tanımların temel özellikleri:
Günümüzün süratli toplumsal, politik ve nakdî değişimlerin olduğu devirdir. İnsanların bu üzere süreçlerde meydana gelebilen ilerlemelere ahenk sağlayıp sağlayamayacakları değerli faktördür (Kara ve Koç, 2009). Vakit geçtikçe, bir ilerleme artıyor, mevcut olanlar süratle güncelleniyor, bireylerin gereksinimleri değişiyor ve plandaki hususlar daima gelişiyor. Bireyler genel olarak dönüşüme ahenk sağlayacakları için, artık ve tekrar birkaç kasvet ile karşı karşıya kalıyorlar ve karşılaştıkları zorluklara teslim olmak ya da karşı çıkmak içinde sık sık mantıklı bir tutarsızlık yaşıyorlar (Akgemci, 2001; Doğan ve Eser, 2013).
Stres, bir kural olarak, bir kişinin omurundaki değişikliklere ahenk sağlama gayretidir, fizikî ve öbür birey ve objelere karşı ahenk ayarlanamadığı vakit istikrarda sorunlar yaşanır(Şahin 2007). Bireyler, ömürleri boyunca hareketlilik halinde olacağı ve isteyen olaylarla karşı karşıya kalabilirler. Gerilim, kişinin niteliklerinin bu zahmete ahenk sağlayamaması durumunda ortaya çıkar (Baltaş, 2007). Bugün, gerilim fikri, günlük ortamlardaki değişiklikler, çağın getirdiği teknolojik gelişmeler ve devrin modernizasyonu ile ön plana çıkmıştır. Gerçek şu ki, gerilim günlük varoluşun tertipli bir kesimidir ve bir epey insanın bunu anlamamasına bakılmaksızın önemli bir baskı yüküne sahiptir (kuvvetli, 2001).
Stres, birey üstündeki bir aktivite yahut durumun getirdiği fizikî ve zihinsel gerginlik durumunda meydana gelen reaksiyon olarak karakterize edilir (Hellriegel, 1992). Gerilim alternatif bir tarifte, kişinin etraftan fiziki yahut soyal durumdan oluşan zahmetli şartlar sebebiyle fizikî ve zihinsel kısıtlamalarını geride bıraktığı efor olarak karakterize edilir (Cüceleoğlu, 1993). bu türlü, kişinin refahını tehlikeye atan gerilim, bireyin hududunu azaltır ve ikna edici bir tesire sahiptir (Akbağ, 2000; Ünal ve ümmet, 2005).
Hans Selye’nin tabirlerinde, gerilim, çok derecede dikkat alımlı ve çok derecede az kavranan ve insan bedeninde baskılara niye olan durumları yaratan mantıksal bir değerlendirmedir (Hesson ve Olpin, 2012). Öbür bir deyişle iş dünyasında merkezlenmesi gereken ve çağın vebası olarak bilinen mevcut çalışma irtibatlarını yönlendiren gerilim, ” iş ömründe kişiyi baskı altına alan, emekçiyi işten soğutan ve performansını düşürmesine niye olan bir tariftir.”Aynı biçimde” yükseltme tepkisi yahut her ikisi içinde irtibat olarak tasvir edilebilen gerilim fikri (Dewe ve ark., 2010) ve bu fikrin yükselişine karşı ağır bir gayret harcamaktadır.
Tanımların temel özellikleri:
a) gerilim tipik tekniklerle kısıtlanabilecek bir tepki değildir.
b) gerilim, bireyi olağan durumdan daha hareketli bir yapıya geçirir,
c) gerilim, birey ve şart içindeki işbirliği niçiniyle olur,
d) kaygı ortasında, bir risk görünümü vardır ve bu tehlike izlenimi yüksektir,
e) gerilim kişinin tüm organizmasını tesirler,