Ders başarısı tek başına ne zeka, ne de kişilik özellikleri ile ilişkilidir. Ders muvaffakiyetini arttırmak için eğitimci, psikolog, aile ve çocuğun bir arada hareket etmeleri gerekmektedir. Zihin haritalarına bakılırsa hazırlanan, ders çalışma programı ile her çocuk kapasitesi çerçevesinde ders çalışmasında ve muvaffakiyetinde ilerlemeler gösterecektir.
Ebeveynler çocuklarının derslerinde başarılı olmasını ve en uygun performanslarını ortaya koyabilecek yeteneğe gelmelerini ister. Tıpkı biçimde öğrenciler de derslerde başarılı olmak için en az gayret ile en yüksek performansa sahip olmanın yollarını araştırırlar. Bu makalede tesirli ders çalışmayı etkileyen faktörler hakkında bilgi sahibi olacaksınız.
Kendini tanımak ders muvaffakiyetini arttıran en değerli faktördür. Öncelikle çocuğun ders çalışırken hangi alanlarda sorun yaşadığı, hangi alanların ona daha kolay geldiğini anlamamız gerekir. Çoklukla uzmanlar ders başarısızlığı kelam konusu olduğunda çocuğun başarısız olduğu alanlara odaklanır ve bu alanlarda çocuğu ilerletmeye çalışırlar. halbuki ki çocuğun başarılı olduğu alanlar da belirlenmelidir. Çocuğun kuvvetli noktaları ortaya çıkartıldığında hem çocuğun kendine inancı artar, birebir vakitte sahip olduğu avantajlarını dezavantajlı özellikleri üzerinde dolaylı yollardan kullanabilecek düzeye gelir.
Tesirli Ders Çalışma halleri için kendini/öğrenciyi tanıma etabında kıymetli noktalar:
Birinci evre olarak ders muvaffakiyetinin incelenmesi gerekir. Ders başarısı ortalama ya da ortalamanın üzerinde olan bir çocuğun performansına odaklanmak ile ders muvaffakiyetinde bariz bir yetersizlik olan çocuğun performansı ile çalışmak birbirinden farklı metotlar ile gerçekleştirilir.
İkinci basamak öğrencinin motivasyonun incelenmesidir. Öğrenci derslerinde daha yeterli olmak istiyor mu yoksa ders başarısı aile ve öğretmen tarafınca zorlanan ve öğrencinin fazlaca da önemsemediği bir husus mudur? Şayet öğrenci derslerinde başarılı olmak istiyorsa tesirli ders çalışma formları süratli bir biçimde sonuç verecek bulunmasına karşın, şayet öğrencinin başarılı olma motivasyonu düşük ise bunun niçinleri araştırılmalı ve buna göre bir danışmanlık planı hazırlanmalıdır. Öğrenme motivasyonun düşük olmasının ruhsal problemler, aile sorunları, ekonomik niçinler, zihinsel ve gelişimsel problemler vb bir hayli sebebi olabilir.
Öğrenme motivasyonun düşük olmasının en sık görülen sebebi çocuğun eğitimin gerekliliğini kavrayacak şuurda olmamasıdır. Çocuk ders çalışmayı bir mecburilik, ceza olarak görür ve eğitimin kendi hayatındaki ehemmiyetini kavramamıştır. Erken yaşlarındaki çocuklarda bilişsel ve ruhsal olgunluğun öteki arkadaşlarına nazaran geriden gelmesi tek başına motivasyon düşüklüğüne niye olabileceği üzere, ergenlik devrinde de çocuğun gündeminin toplumsal etrafı ve kendi iç dünyasına yönelmesi motivasyonun düşük bulunmasına niye olabilir.
Öğrenme motivasyonun düşük olmasının en sık görülen bir öteki sebebi ise çocuğun okul, aile ya da etraf tarafınca özgüveninin kırılmış olmasından kaynaklanır. Meskendeki daha başarılı bir kardeşin olması, öğretmenin çalışkan öğrencilere özel bir ilgi gösterip başarılı olamayan öğrencilere ilgisiz kalması üzere bir fazlaca niye derslerde başarılı olmayı deneyip istediği sonuca ulaşamayan çocuğun muhakkak bir süre çabaladıktan daha sonra artık kendi içine çekilmesine, özgüveni düştüğü için derslerde artık efor göstermemesine yol açar.
Öğrenme motivasyonun düşük olmasında bir başka faktör ise mükemmeliyetçi tavırlardır. kimi vakit kimi bireyler en güzeli olmak isterken, ikinci bile olduklarında büyük bir hayal kırıklığı yaşarlar. “En düzgünü olamayacaksam denemenin manası yok” diye düşünen çocuk ekseriyetle bu fikrin farkında bile değildir ve bu fikir sebebi ile kendini geri çeker, okul dışı alanlarda kendini ispat etmeyi denemeye başlar.
kimi vakit çocuk çeşitli bilinçdışı mitlere sahiptir. Derslerine çalışan ve başarılı olan öğrencileri sıkıcı, kurallara bağlı, kıymetsiz olarak görme eğiliminde olup “inek” diye sık bilinen takma isimlerle isimlendirebilirler. Mitlere bağlı motivasyon düşüklüğü; yanlış yönlendirme, olumsuz rol modeller ve olumsuz toplumsal etraf ile ortaya çıkabilir.
Üçüncü basamağa geldiğimizde artık çocuğun ders muvaffakiyetinde onu öne çıkaran ya da geri planda bırakan özelliklerini anlamış ve onun derslerinde başarılı olmak için gerekli motivasyona sahip olduğundan emin olmuş olmalıyız. Şimdiki evre ise onun öğrenme tarzlarını incelemektir.
Genel olarak okullarda eğitim sistemi işitsel öğrenme modeline dayanır. Eğitim sistemi görsel ve dokunsal öğelerle desteklenmediğinde öğrenme modeli işitsel olmayan çocuklar eksik kalacaktır. Ayrıyeten öğrencinin öğrenme modelini, öğrencinin kendisinin, öğretmen ve ebeveynlerinin fark edebilmesi onun ders çalışmadaki aktifliğini arttıracaktır.
Dördüncü etapta ise ders çalışmada aktifliği azaltan çevresel faktörler ayrıntılı bir biçimde incelenmelidir. En sık görülen problemlerden biri çocuğun okuldaki ve meskendeki çalışma ortamında dikkat dağıtan faktörlerin bulunmasıdır. Ayrıyeten eğitim ve çalışma ortamının çocuğun bilişsel ve duygusal özelliklerine göre hazırlanması gerekmektedir. Ders çalışmayı engelleyen huzursuz ya da gürültülü aile ortamı, çocuğun sahip olduğu başka sorumluluklar da bir daha performans kaybına niye olabilir.
Tüm bu kademelerden daha sonra; çocuğun zeka düzeyi, öğrenme kapasitesi ilgi alanları, dikkat mühleti ve yoğunluğu üzere bilişsel özellikleri gerektiğinde tahlile olağan tutulmalıdır. Uzman psikologlar tarafınca gerçekleştirilen zihin haritaları yardımıyla çocuğunuzun aktif bir biçimde ders çalışabilmesi için ayrıntılı bir tahlil hazırlanmaktadır. Bu tahlil yardımıyla çocuğunuzun ders muvaffakiyetini yükseltebilir ve faal bir biçimde ders çalışabilmesini sağlayabilirsiniz.
7-14 yaş ortası çocuklara uygulanan Eğitim Check-Up sistemi; çocuğun bilişsel, gelişimsel ve ruhsal özelliklerini yeni ruhsal ölçüm araçları ile 3 evrede ortaya koyan, akabinde çocuğun zihin haritasını çıkartarak çocuk, aile ve öğretmene çocuğun nasıl daha âlâ öğrenebileceğini, hangi alanlarda başarılı olduğunu, hangi alanlarda desteklenmesi gerektiğini ortaya koymaktadır.
Ebeveynler çocuklarının derslerinde başarılı olmasını ve en uygun performanslarını ortaya koyabilecek yeteneğe gelmelerini ister. Tıpkı biçimde öğrenciler de derslerde başarılı olmak için en az gayret ile en yüksek performansa sahip olmanın yollarını araştırırlar. Bu makalede tesirli ders çalışmayı etkileyen faktörler hakkında bilgi sahibi olacaksınız.
Kendini tanımak ders muvaffakiyetini arttıran en değerli faktördür. Öncelikle çocuğun ders çalışırken hangi alanlarda sorun yaşadığı, hangi alanların ona daha kolay geldiğini anlamamız gerekir. Çoklukla uzmanlar ders başarısızlığı kelam konusu olduğunda çocuğun başarısız olduğu alanlara odaklanır ve bu alanlarda çocuğu ilerletmeye çalışırlar. halbuki ki çocuğun başarılı olduğu alanlar da belirlenmelidir. Çocuğun kuvvetli noktaları ortaya çıkartıldığında hem çocuğun kendine inancı artar, birebir vakitte sahip olduğu avantajlarını dezavantajlı özellikleri üzerinde dolaylı yollardan kullanabilecek düzeye gelir.
Tesirli Ders Çalışma halleri için kendini/öğrenciyi tanıma etabında kıymetli noktalar:
Birinci evre olarak ders muvaffakiyetinin incelenmesi gerekir. Ders başarısı ortalama ya da ortalamanın üzerinde olan bir çocuğun performansına odaklanmak ile ders muvaffakiyetinde bariz bir yetersizlik olan çocuğun performansı ile çalışmak birbirinden farklı metotlar ile gerçekleştirilir.
İkinci basamak öğrencinin motivasyonun incelenmesidir. Öğrenci derslerinde daha yeterli olmak istiyor mu yoksa ders başarısı aile ve öğretmen tarafınca zorlanan ve öğrencinin fazlaca da önemsemediği bir husus mudur? Şayet öğrenci derslerinde başarılı olmak istiyorsa tesirli ders çalışma formları süratli bir biçimde sonuç verecek bulunmasına karşın, şayet öğrencinin başarılı olma motivasyonu düşük ise bunun niçinleri araştırılmalı ve buna göre bir danışmanlık planı hazırlanmalıdır. Öğrenme motivasyonun düşük olmasının ruhsal problemler, aile sorunları, ekonomik niçinler, zihinsel ve gelişimsel problemler vb bir hayli sebebi olabilir.
Öğrenme motivasyonun düşük olmasının en sık görülen sebebi çocuğun eğitimin gerekliliğini kavrayacak şuurda olmamasıdır. Çocuk ders çalışmayı bir mecburilik, ceza olarak görür ve eğitimin kendi hayatındaki ehemmiyetini kavramamıştır. Erken yaşlarındaki çocuklarda bilişsel ve ruhsal olgunluğun öteki arkadaşlarına nazaran geriden gelmesi tek başına motivasyon düşüklüğüne niye olabileceği üzere, ergenlik devrinde de çocuğun gündeminin toplumsal etrafı ve kendi iç dünyasına yönelmesi motivasyonun düşük bulunmasına niye olabilir.
Öğrenme motivasyonun düşük olmasının en sık görülen bir öteki sebebi ise çocuğun okul, aile ya da etraf tarafınca özgüveninin kırılmış olmasından kaynaklanır. Meskendeki daha başarılı bir kardeşin olması, öğretmenin çalışkan öğrencilere özel bir ilgi gösterip başarılı olamayan öğrencilere ilgisiz kalması üzere bir fazlaca niye derslerde başarılı olmayı deneyip istediği sonuca ulaşamayan çocuğun muhakkak bir süre çabaladıktan daha sonra artık kendi içine çekilmesine, özgüveni düştüğü için derslerde artık efor göstermemesine yol açar.
Öğrenme motivasyonun düşük olmasında bir başka faktör ise mükemmeliyetçi tavırlardır. kimi vakit kimi bireyler en güzeli olmak isterken, ikinci bile olduklarında büyük bir hayal kırıklığı yaşarlar. “En düzgünü olamayacaksam denemenin manası yok” diye düşünen çocuk ekseriyetle bu fikrin farkında bile değildir ve bu fikir sebebi ile kendini geri çeker, okul dışı alanlarda kendini ispat etmeyi denemeye başlar.
kimi vakit çocuk çeşitli bilinçdışı mitlere sahiptir. Derslerine çalışan ve başarılı olan öğrencileri sıkıcı, kurallara bağlı, kıymetsiz olarak görme eğiliminde olup “inek” diye sık bilinen takma isimlerle isimlendirebilirler. Mitlere bağlı motivasyon düşüklüğü; yanlış yönlendirme, olumsuz rol modeller ve olumsuz toplumsal etraf ile ortaya çıkabilir.
Üçüncü basamağa geldiğimizde artık çocuğun ders muvaffakiyetinde onu öne çıkaran ya da geri planda bırakan özelliklerini anlamış ve onun derslerinde başarılı olmak için gerekli motivasyona sahip olduğundan emin olmuş olmalıyız. Şimdiki evre ise onun öğrenme tarzlarını incelemektir.
Genel olarak okullarda eğitim sistemi işitsel öğrenme modeline dayanır. Eğitim sistemi görsel ve dokunsal öğelerle desteklenmediğinde öğrenme modeli işitsel olmayan çocuklar eksik kalacaktır. Ayrıyeten öğrencinin öğrenme modelini, öğrencinin kendisinin, öğretmen ve ebeveynlerinin fark edebilmesi onun ders çalışmadaki aktifliğini arttıracaktır.
Dördüncü etapta ise ders çalışmada aktifliği azaltan çevresel faktörler ayrıntılı bir biçimde incelenmelidir. En sık görülen problemlerden biri çocuğun okuldaki ve meskendeki çalışma ortamında dikkat dağıtan faktörlerin bulunmasıdır. Ayrıyeten eğitim ve çalışma ortamının çocuğun bilişsel ve duygusal özelliklerine göre hazırlanması gerekmektedir. Ders çalışmayı engelleyen huzursuz ya da gürültülü aile ortamı, çocuğun sahip olduğu başka sorumluluklar da bir daha performans kaybına niye olabilir.
Tüm bu kademelerden daha sonra; çocuğun zeka düzeyi, öğrenme kapasitesi ilgi alanları, dikkat mühleti ve yoğunluğu üzere bilişsel özellikleri gerektiğinde tahlile olağan tutulmalıdır. Uzman psikologlar tarafınca gerçekleştirilen zihin haritaları yardımıyla çocuğunuzun aktif bir biçimde ders çalışabilmesi için ayrıntılı bir tahlil hazırlanmaktadır. Bu tahlil yardımıyla çocuğunuzun ders muvaffakiyetini yükseltebilir ve faal bir biçimde ders çalışabilmesini sağlayabilirsiniz.
7-14 yaş ortası çocuklara uygulanan Eğitim Check-Up sistemi; çocuğun bilişsel, gelişimsel ve ruhsal özelliklerini yeni ruhsal ölçüm araçları ile 3 evrede ortaya koyan, akabinde çocuğun zihin haritasını çıkartarak çocuk, aile ve öğretmene çocuğun nasıl daha âlâ öğrenebileceğini, hangi alanlarda başarılı olduğunu, hangi alanlarda desteklenmesi gerektiğini ortaya koymaktadır.