Bir jenerasyonu büyüten efsane MMORPG Metin2 bir fazlaca oyuncu için bambaşka bir noktada. Yeri geldiğinde kusursuz dostluklar yeri geldiğinde insanlara inanç olmayacağını öğrendiğimiz, ticari ömrümüzün birinci temellerini pazar yerinde attığımız oyun hakkında hala hafızalarımızdan silemediğimiz ayrıntılara gelin bir göz atalım.
1. Item yakmalara doyamayan demirci.
Ne Dolunay’lar, ne KDP’ler yaktı bu herif. Binbir zorlukla düşürdüğümüz eşyaları bir bebek hassasiyeti ile teslim ederdik de gözünün yaşına bakmazdı… Seni pek de güzel anmıyoruz demirci!
niçin oyun oynuyoruz? Birinci oyunlardan bu yana serüvenin başlangıcına bir seyahat yapalım.
2. “10 tane şundan kes” nazaranvleri.
Yahu tamam da niye? Ben niye kendi halinde dolaşan 10 köpek kesiyorum? Bir de bunun ‘şu mektubu şuraya bırak’ versiyonları vardı ki meskenlere şenlik. Hayırdır savaşçı mıyız postacı mı?
3. Bu at sevgisini anlayamazsınız: At madalyonu düşürmek için gidilen Maymun Zindanı.
At denilen nane o denli ha denince alınmıyordu bu oyunda. Evvel muhakkak bir level olacaksın, daha sonra at madalyonu elde edip onu da seyise götüreceksin. At madalyonu elde etmenin yolu ise maymun Zindanı denen bu lanet yerden geçiyordu.
4. Metin taşları.
‘Metin taşı düştü’ haberi gelince bütün server’ın taşı aramaya çıkması ile başlayan süreç genelde bulan şanslı azınlığın taşı yok edip düşen eşyalar için hengameye tutuşması ile sona ererdi.
5. Aldanma çocuksu temiz yüzüne: Birinci kalp kırıklıkları.
Ah be… Kaçımızın kalbi şu oyunda kırılmadı ki? Tatlı bir şaman yanımıza gelip bizi kutsadığında gönlümüzün yayları gevşerdi. Şanslı olanlarımız dolandırılmadan kurtuldu lakin biraz daha saf hisleri olanlar ne eşyalarını kaybetti.
6. Ve tüyleri diken diken eden o kesim: Enter the East.
7. Birinci köyden çıktıktan daha sonra gelen “aman aman nerelere geldik yav” hissi.
Özellikle oyunun başlarında birinci köyden çıkınca dünyamız bir anda değişirdi. Birinci köyde köpekle domuzla uğraşırken insan karşısında izbandut üzere haydutları görür görmez şaşırıyor elbette.
8. olağan olarak Dolunay!
+9 basılmış bir Dolunay’a hayır diyebilecek oyuncu bugün bile tanımıyoruz. Şu kılıca bakın, resmen asalet akıyor. Bir de + bastıkça parıl parıl parlardı. Kılıç kullanamayan Şaman main’ler ise üzgün.
9. Maalesef hileciler.
Oyun bir noktada maalesef o kadar hayli hile barındırıyordu ki hile kullanmadan yükselmek neredeyse imkansız olmuştu. Olan da haliyle biz dürüst oyunculara oluyordu.
10. Oyunun ünlü oyuncuları köy meydanında görününce başına üşüşen kalabalık.
Edilee’yi bir defacık olsun yakından görmek çoğumuz için Tarkan ile el sıkışmak üzere bir şeydi.
11. GM görür görmez gelen tedirginlikle karışık hürmet hissi.
Başında parıl parıl parlayan GM yazısı ile ortama bir anda giren karakteri görür görmez insan hile hurda ile alakası olmasa bile bi’ gerilirdi.
1. Item yakmalara doyamayan demirci.
Ne Dolunay’lar, ne KDP’ler yaktı bu herif. Binbir zorlukla düşürdüğümüz eşyaları bir bebek hassasiyeti ile teslim ederdik de gözünün yaşına bakmazdı… Seni pek de güzel anmıyoruz demirci!
niçin oyun oynuyoruz? Birinci oyunlardan bu yana serüvenin başlangıcına bir seyahat yapalım.
2. “10 tane şundan kes” nazaranvleri.
Yahu tamam da niye? Ben niye kendi halinde dolaşan 10 köpek kesiyorum? Bir de bunun ‘şu mektubu şuraya bırak’ versiyonları vardı ki meskenlere şenlik. Hayırdır savaşçı mıyız postacı mı?
3. Bu at sevgisini anlayamazsınız: At madalyonu düşürmek için gidilen Maymun Zindanı.
At denilen nane o denli ha denince alınmıyordu bu oyunda. Evvel muhakkak bir level olacaksın, daha sonra at madalyonu elde edip onu da seyise götüreceksin. At madalyonu elde etmenin yolu ise maymun Zindanı denen bu lanet yerden geçiyordu.
4. Metin taşları.
‘Metin taşı düştü’ haberi gelince bütün server’ın taşı aramaya çıkması ile başlayan süreç genelde bulan şanslı azınlığın taşı yok edip düşen eşyalar için hengameye tutuşması ile sona ererdi.
5. Aldanma çocuksu temiz yüzüne: Birinci kalp kırıklıkları.
Ah be… Kaçımızın kalbi şu oyunda kırılmadı ki? Tatlı bir şaman yanımıza gelip bizi kutsadığında gönlümüzün yayları gevşerdi. Şanslı olanlarımız dolandırılmadan kurtuldu lakin biraz daha saf hisleri olanlar ne eşyalarını kaybetti.
6. Ve tüyleri diken diken eden o kesim: Enter the East.
7. Birinci köyden çıktıktan daha sonra gelen “aman aman nerelere geldik yav” hissi.
Özellikle oyunun başlarında birinci köyden çıkınca dünyamız bir anda değişirdi. Birinci köyde köpekle domuzla uğraşırken insan karşısında izbandut üzere haydutları görür görmez şaşırıyor elbette.
8. olağan olarak Dolunay!
+9 basılmış bir Dolunay’a hayır diyebilecek oyuncu bugün bile tanımıyoruz. Şu kılıca bakın, resmen asalet akıyor. Bir de + bastıkça parıl parıl parlardı. Kılıç kullanamayan Şaman main’ler ise üzgün.
9. Maalesef hileciler.
Oyun bir noktada maalesef o kadar hayli hile barındırıyordu ki hile kullanmadan yükselmek neredeyse imkansız olmuştu. Olan da haliyle biz dürüst oyunculara oluyordu.
10. Oyunun ünlü oyuncuları köy meydanında görününce başına üşüşen kalabalık.
Edilee’yi bir defacık olsun yakından görmek çoğumuz için Tarkan ile el sıkışmak üzere bir şeydi.
11. GM görür görmez gelen tedirginlikle karışık hürmet hissi.
Başında parıl parıl parlayan GM yazısı ile ortama bir anda giren karakteri görür görmez insan hile hurda ile alakası olmasa bile bi’ gerilirdi.