Geçmişte yaşanan olayları düşünmek suçluluk, gelecekte yaşanacakları düşünmekse telaş hissini artırır. Geçmiş, ismi üstünde “geçmiş”; gelecekse çabucak hemen gelmedi. Yaşanan tek an ise, nefes aldığımız şu andır. Anın değerini bilelim!
FARKINDA olarak yahut olmayarak hayatın hoşluklarını kaçırıyoruz. Daima bir koşuşturma ve telaş içerisindeyiz. Daha uygununa, daha birçoklarına, daha hoşuna sahip olmak için uğraşırken kaybettiklerimizin farkında bile değiliz.
İnsanoğlu şükretmeyi azaltırken şikâyeti artırdı. Hazreti Allah, ayet-i kerime ile ne buyuruyor: “Le-in şekertüm leezidenneküm.” (Yüceliğim hakkı için şükrederseniz olağan olarak size -nimetimi- arttırırım.)
Şanı Aziz Allah bu biçimde buyurarak şükrün kıymetini bir sefer daha bizlere hatırlatıyor. Günlük hayatımızda da hoşluk ve yeterliliklere odaklanmak varken daima bardağın boş tarafına odaklanıp şükretmek yerine şikâyeti lisanımıza tespih ediyoruz. Sonuç olarak mutsuz ve elindeki ile yetinmeyen bir toplum olduk. İnsanoğlunun, elinde bulunan imkânları değil de komşu, arkadaş ve akraba ile kıyaslama yoluna gittiği için mutsuzluğu daha da arttı.
Geçmişten bahsederken, on yıl evvel söylenen bir kelam yahut yapılan bir davranışı tekrar yeniden anlatıp zihninizin bu olayı unutmasına fırsat vermeyerek şu yaşadığımız, ortasında bulunduğumuz ânın hoşluklarını kaçırıyor, ömrü kendimize zehrediyoruz. Geçmişi unutacak mıyız? Olağan ki hayır! Geçmiş, yaşanmışlıklardan ders çıkarmak için vardır. Geçmişi unutmayacağız ancak geçmişte de yaşamayacağız.
Yaşadığımız anda bize memnunluk veren, bize yeterli gelen şeye odaklanmak yerine daima geçmişte yaşıyoruz. Yahut gelecek günlerde, gelecek aylarda yapmak istediklerimizin telaşına kapılıp şu anın hoşluklarını kaçırıyoruz.
Günlük hayatımızda karşılaştığımız sorunların birçoğu zihnimizde daima dönerek bizi meşgul eder. Tahminen birebir husus üzerinde günlerce düşünürken kendimizi buluruz. Örneğin, trafikte yaşanan bir sorun, iş yerindeki bir olumsuz durum zihninizde daima olarak canlanabilir. Kendinizi günlerce yaşadığınız bu sorun hakkında tekrar ve tekrar düşünürken bulabilirsiniz.
Farkında olmadan geçmişin ağır yüklerini taşıyorsunuz. Sonuç olarak yaşanan olayın düzeltilmesi zordur; düzeltemediğimiz üzere, yaşanan zihin yorgunluğu, gerilim, dikkat dağınıklığı ve mevcut işlere odaklanamamak üzere biroldukca olumsuz istikametleri de var. Araştırmalar, insanların geçmişte hayatış oldukları olumsuz olayları olumlu olaylara oranla daha hayli hatırladıklarını ortaya koyuyor. Örneğin, beşerler ekseriyetle başarısızlıklarından daha hayli bahsediyorlar. Hâlbuki uygunluk ve hoşluklardan bahsetmek, uygunluk ve hoşlukları artırdığı üzere insanoğlunu müspet istikamette tesirler. Kişinin kendine itimat hissini artırır. kimi vakit bir çiçek kokusu yahut şahit olduğumuz bir olay bizi alıp yıllar öncesine gdolayır. Hatırladığımız olay bizi memnun da edebilir, hüzünlendire de bilir. daha sonra geleceğe seyahat başlar, gelecek hakkında endişelenir yahut plân yapmaya başlarız.
İnsanoğlu geçmiş ve gelecek içinde gidip gelirken memnunluk, hüzün, hasret ve kızgınlık üzere birfazlaca duyguyu yaşayabilir. Geçmiş ve gelecek içinde daima seyahat yaptığı için en pahalı hazine olan ânı kaçırdığının farkında bile değildir.
Ânı yaşamanın yolu ise sizi memnun edecek, size güzel gelecek şeyler ile ilgilenip dikkatinizi yalnızca ona vermektir. Bir bebeğin gülümsemesi olabilir bu. Yahut mutfağa girip sevdiğiz insanlara bir şeyler hazırlamak, kitap okumak, deniz kenarında oturup ayaklarınızı kuma gömerek kulaklarınızda dalga sesi, burnunuzda denizin tuzlu kokusu, gözlerinizde dingin bir mavilik ve hafifçeten esen bir rüzgâr… Beş duyumuz ile bu hoşlukların keyfine varabiliyorsak, ânı yaşıyoruz demektir.
özetlemek gerekirse, o an için rastgele bir şey düşünmemeli ve yalnızca o âna odaklanmalıyız. Tahminen bunu her vakit yapamayız fakat yapabildiğimiz kadar… ömrün hoşluklarını kaçırmayın derim. hiç bir şey bugünden pahalı değildir. Dünü yeniden yaşayamazsınız. Yarına ise ulaşamazsınız. Yaşanan her vakit değerlidir. Gün ortasında ise ânı yaşamak daha kıymetlidir.
Geçmişte yaşanan olayları düşünmek suçluluk, gelecekte yaşanacakları düşünmekse tasa hissini artırır. Geçmiş, ismi üstünde “geçmiş”; gelecekse çabucak hemen gelmedi. Yaşanan tek an ise, nefes aldığımız şu andır. Anın değerini bilelim!
Sağlıklı, memnun, huzurlu günler dilerim.
FARKINDA olarak yahut olmayarak hayatın hoşluklarını kaçırıyoruz. Daima bir koşuşturma ve telaş içerisindeyiz. Daha uygununa, daha birçoklarına, daha hoşuna sahip olmak için uğraşırken kaybettiklerimizin farkında bile değiliz.
İnsanoğlu şükretmeyi azaltırken şikâyeti artırdı. Hazreti Allah, ayet-i kerime ile ne buyuruyor: “Le-in şekertüm leezidenneküm.” (Yüceliğim hakkı için şükrederseniz olağan olarak size -nimetimi- arttırırım.)
Şanı Aziz Allah bu biçimde buyurarak şükrün kıymetini bir sefer daha bizlere hatırlatıyor. Günlük hayatımızda da hoşluk ve yeterliliklere odaklanmak varken daima bardağın boş tarafına odaklanıp şükretmek yerine şikâyeti lisanımıza tespih ediyoruz. Sonuç olarak mutsuz ve elindeki ile yetinmeyen bir toplum olduk. İnsanoğlunun, elinde bulunan imkânları değil de komşu, arkadaş ve akraba ile kıyaslama yoluna gittiği için mutsuzluğu daha da arttı.
Geçmişten bahsederken, on yıl evvel söylenen bir kelam yahut yapılan bir davranışı tekrar yeniden anlatıp zihninizin bu olayı unutmasına fırsat vermeyerek şu yaşadığımız, ortasında bulunduğumuz ânın hoşluklarını kaçırıyor, ömrü kendimize zehrediyoruz. Geçmişi unutacak mıyız? Olağan ki hayır! Geçmiş, yaşanmışlıklardan ders çıkarmak için vardır. Geçmişi unutmayacağız ancak geçmişte de yaşamayacağız.
Yaşadığımız anda bize memnunluk veren, bize yeterli gelen şeye odaklanmak yerine daima geçmişte yaşıyoruz. Yahut gelecek günlerde, gelecek aylarda yapmak istediklerimizin telaşına kapılıp şu anın hoşluklarını kaçırıyoruz.
Günlük hayatımızda karşılaştığımız sorunların birçoğu zihnimizde daima dönerek bizi meşgul eder. Tahminen birebir husus üzerinde günlerce düşünürken kendimizi buluruz. Örneğin, trafikte yaşanan bir sorun, iş yerindeki bir olumsuz durum zihninizde daima olarak canlanabilir. Kendinizi günlerce yaşadığınız bu sorun hakkında tekrar ve tekrar düşünürken bulabilirsiniz.
Farkında olmadan geçmişin ağır yüklerini taşıyorsunuz. Sonuç olarak yaşanan olayın düzeltilmesi zordur; düzeltemediğimiz üzere, yaşanan zihin yorgunluğu, gerilim, dikkat dağınıklığı ve mevcut işlere odaklanamamak üzere biroldukca olumsuz istikametleri de var. Araştırmalar, insanların geçmişte hayatış oldukları olumsuz olayları olumlu olaylara oranla daha hayli hatırladıklarını ortaya koyuyor. Örneğin, beşerler ekseriyetle başarısızlıklarından daha hayli bahsediyorlar. Hâlbuki uygunluk ve hoşluklardan bahsetmek, uygunluk ve hoşlukları artırdığı üzere insanoğlunu müspet istikamette tesirler. Kişinin kendine itimat hissini artırır. kimi vakit bir çiçek kokusu yahut şahit olduğumuz bir olay bizi alıp yıllar öncesine gdolayır. Hatırladığımız olay bizi memnun da edebilir, hüzünlendire de bilir. daha sonra geleceğe seyahat başlar, gelecek hakkında endişelenir yahut plân yapmaya başlarız.
İnsanoğlu geçmiş ve gelecek içinde gidip gelirken memnunluk, hüzün, hasret ve kızgınlık üzere birfazlaca duyguyu yaşayabilir. Geçmiş ve gelecek içinde daima seyahat yaptığı için en pahalı hazine olan ânı kaçırdığının farkında bile değildir.
Ânı yaşamanın yolu ise sizi memnun edecek, size güzel gelecek şeyler ile ilgilenip dikkatinizi yalnızca ona vermektir. Bir bebeğin gülümsemesi olabilir bu. Yahut mutfağa girip sevdiğiz insanlara bir şeyler hazırlamak, kitap okumak, deniz kenarında oturup ayaklarınızı kuma gömerek kulaklarınızda dalga sesi, burnunuzda denizin tuzlu kokusu, gözlerinizde dingin bir mavilik ve hafifçeten esen bir rüzgâr… Beş duyumuz ile bu hoşlukların keyfine varabiliyorsak, ânı yaşıyoruz demektir.
özetlemek gerekirse, o an için rastgele bir şey düşünmemeli ve yalnızca o âna odaklanmalıyız. Tahminen bunu her vakit yapamayız fakat yapabildiğimiz kadar… ömrün hoşluklarını kaçırmayın derim. hiç bir şey bugünden pahalı değildir. Dünü yeniden yaşayamazsınız. Yarına ise ulaşamazsınız. Yaşanan her vakit değerlidir. Gün ortasında ise ânı yaşamak daha kıymetlidir.
Geçmişte yaşanan olayları düşünmek suçluluk, gelecekte yaşanacakları düşünmekse tasa hissini artırır. Geçmiş, ismi üstünde “geçmiş”; gelecekse çabucak hemen gelmedi. Yaşanan tek an ise, nefes aldığımız şu andır. Anın değerini bilelim!
Sağlıklı, memnun, huzurlu günler dilerim.