Değerli okuyucular, Obsesif-Kompulsif Bozukluk (OKB), kişinin günlük hayatı ve işlevselliğinde besbelli bozulmaya niye olan obsesyonlar ve bunlara eşlik eden kompulsiyonların varlığı ile kendini gösteren bir anksiyete bozukluğudur. Görülen obsesyon ve kompulsiyon tipleri simetri/düzenleme, kirlenme/bulaşma, denetim etme ve biriktirme olarak belirlenmiştir.
Obsesyonlar, Freud’a bakılırsa, odipal istekler kararında ortaya çıkar. Odipal periyot, çocuklarda 3-5 yaşları içinde görülür. Kız çocuklar, bu vakitte babalarına hayran olurlar, onun sevgisini kazanmak isterler, anneyi de rakip olarak görürler. Bu devrin sonlarına gerçek da kız çocuk, babadan vazgeçmek zorunda kalır ve anne ile özdeşim yapar. Erkek çocuklar da, annelerine hayranlık ve aşk beslerler, babayı rakip olarak görürler. Anne ile babanın ortasına girip, onların
yakınlaşmasını istemezler. Bu periyodun sonuna yanlışsız erkek çocuk, anniçin vazgeçip, babası üzere olmak ister, yani onunla özdeşim kurar. Yani OKB hastaları, odipal periyodun çatışmalarıyla baş edemeyip, bunu bilinçaltında suçluluk gibihissederek büyük tasa duyarlar ve daha evvelki bir gelişim periyoduna, yani anal periyoda (1-3 yaş içinde çocuğa tuvalet eğitiminin verildiği dönem) gerilerler. Yapılan araştırmalarda, OKB’nin kökenine bakıldığında, bireyde öfke, utanç, zayıflık ve yetersizlik hislerinin ortaya çıkmasından dehşet duyma ve bu hisleri tedbire eforları vardır. Örneğin; kişi, bir olay karşısında epey büyük bir utanç yaşar, bu utancıyla yüzleşmek ona epey ağır gelir, bu histen kaçmak ve bunu önlemek için birtakım abartılı hareketlerde bulunabilir.
OKB hastalarının anne ile kurmuş oldukları ilgilere bakıldığında, bu annelerin çok gözetici, kuralcı, mükemmeliyetçi oldukları ve çocuklarının ayrışmasına müsaade vermedikleri görülmüştür.
Obsesyonlar, Freud’a bakılırsa, odipal istekler kararında ortaya çıkar. Odipal periyot, çocuklarda 3-5 yaşları içinde görülür. Kız çocuklar, bu vakitte babalarına hayran olurlar, onun sevgisini kazanmak isterler, anneyi de rakip olarak görürler. Bu devrin sonlarına gerçek da kız çocuk, babadan vazgeçmek zorunda kalır ve anne ile özdeşim yapar. Erkek çocuklar da, annelerine hayranlık ve aşk beslerler, babayı rakip olarak görürler. Anne ile babanın ortasına girip, onların
yakınlaşmasını istemezler. Bu periyodun sonuna yanlışsız erkek çocuk, anniçin vazgeçip, babası üzere olmak ister, yani onunla özdeşim kurar. Yani OKB hastaları, odipal periyodun çatışmalarıyla baş edemeyip, bunu bilinçaltında suçluluk gibihissederek büyük tasa duyarlar ve daha evvelki bir gelişim periyoduna, yani anal periyoda (1-3 yaş içinde çocuğa tuvalet eğitiminin verildiği dönem) gerilerler. Yapılan araştırmalarda, OKB’nin kökenine bakıldığında, bireyde öfke, utanç, zayıflık ve yetersizlik hislerinin ortaya çıkmasından dehşet duyma ve bu hisleri tedbire eforları vardır. Örneğin; kişi, bir olay karşısında epey büyük bir utanç yaşar, bu utancıyla yüzleşmek ona epey ağır gelir, bu histen kaçmak ve bunu önlemek için birtakım abartılı hareketlerde bulunabilir.
OKB hastalarının anne ile kurmuş oldukları ilgilere bakıldığında, bu annelerin çok gözetici, kuralcı, mükemmeliyetçi oldukları ve çocuklarının ayrışmasına müsaade vermedikleri görülmüştür.