Eşcinsellik Kavramı ve Her Ebeveynin Bilmesi Gerekenler
Öncelikle “eşcinsellik” nedir onu tanımlayalım: Eşcinsellik, kendi cinsiyetinden olan bireye hakikat hissedilen romantik ya da cinsel hisleri; davranışlar ve algıları içeren kalıcı bir durumdur. Eşcinsellik bir tercih değildir; sebebi tam olarak açıklanamamakla birlikte genetik, çevresel, çocuğuna anne baba ile bağı üzere bir epey faktörler etkilendiği düşünülmektedir.
Cinsel kimlik kavramı, bir kişinin kendini erkeklik yahut dişilikle özdeşleştirmesidir. Kişinin “ben hanımım” ya da “ben erkeğim” halinde kimliğini tanımlamasıdır. Bu kavram çoklukla 2 yaş sonlarında oturur, 4-5 yaş civarında ise netleşmeye başlar. Cinsel kimliğin gelişimi etraftan, okul ve arkadaşlardan, oynanan oyunlardan etkilenerek olgunlaşır.
Cinsel yönelim kavramı ise bireylerin karşı cinse (heteroseksüel), kendi cinsine (homoseksüel) ya da her iki cinse (biseksüel) karşı romantik yahut cinsel çekim hissetmesine sebep olan kalıcı bir niteliktir. Bir hastalık ya da bir eksiklik – fazlalık değildir. ötürüsıyla “tedavi” edilmesi gereken bir durum da ortada yoktur. Eşcinsellik asla ve asla bir seçim değildir. Nasıl heteroseksüel bir birey kendi cinsine cinsel çekim hissetmeye kendini zorlayamazsa, birebir şey homoseksüel bir birey için de geçerlidir.
Her iki cinsiyetteki çocuklar da ilkokul sürecine kadar aksi cinsin rolünü benimseyebilir (kız çocukların futbol, erkek çocukların bebekler ile oynamak istemesi gibi). Lakin bu durumun ilkokula başlandığı vakit (6/7 yas civarı) bitmesi, cinsel kimliğine uygun davranması beklenir. Şayet çocuğunuz ilkokul devrinde de karşı cinsin rollerine bakılırsa davranıp, kelamlı olarak da bunu söz ederse (kız çocuğunun erkek olmak istediğini söylemesi gibi) dikkat kesilmek, sakin olmak ve panik yapmamak gereklidir. Erken devirde fark edilen bu bahis için sağlıklı cinsel kimlik oluşturmak ismine cocuk ile “doğru” irtibatı kurmak ve bir uzmandan yardım almak yarar sağlayabilir. Buna karşın ilerleyen yaşlarda zıt kimliğe göre yaşamaya devam eden birey için, aileler evvel durumu kabul etmeli ve her şeyin önüne evlatlarının huzurunu ve memnunluğunu koyup; toplum baskısı ve dışlanma durumuna karşı her vakit yanında olduklarını göstermeleri en sağlıklı reaksiyon olacaktır.
Öncelikle “eşcinsellik” nedir onu tanımlayalım: Eşcinsellik, kendi cinsiyetinden olan bireye hakikat hissedilen romantik ya da cinsel hisleri; davranışlar ve algıları içeren kalıcı bir durumdur. Eşcinsellik bir tercih değildir; sebebi tam olarak açıklanamamakla birlikte genetik, çevresel, çocuğuna anne baba ile bağı üzere bir epey faktörler etkilendiği düşünülmektedir.
Cinsel kimlik kavramı, bir kişinin kendini erkeklik yahut dişilikle özdeşleştirmesidir. Kişinin “ben hanımım” ya da “ben erkeğim” halinde kimliğini tanımlamasıdır. Bu kavram çoklukla 2 yaş sonlarında oturur, 4-5 yaş civarında ise netleşmeye başlar. Cinsel kimliğin gelişimi etraftan, okul ve arkadaşlardan, oynanan oyunlardan etkilenerek olgunlaşır.
Cinsel yönelim kavramı ise bireylerin karşı cinse (heteroseksüel), kendi cinsine (homoseksüel) ya da her iki cinse (biseksüel) karşı romantik yahut cinsel çekim hissetmesine sebep olan kalıcı bir niteliktir. Bir hastalık ya da bir eksiklik – fazlalık değildir. ötürüsıyla “tedavi” edilmesi gereken bir durum da ortada yoktur. Eşcinsellik asla ve asla bir seçim değildir. Nasıl heteroseksüel bir birey kendi cinsine cinsel çekim hissetmeye kendini zorlayamazsa, birebir şey homoseksüel bir birey için de geçerlidir.
Her iki cinsiyetteki çocuklar da ilkokul sürecine kadar aksi cinsin rolünü benimseyebilir (kız çocukların futbol, erkek çocukların bebekler ile oynamak istemesi gibi). Lakin bu durumun ilkokula başlandığı vakit (6/7 yas civarı) bitmesi, cinsel kimliğine uygun davranması beklenir. Şayet çocuğunuz ilkokul devrinde de karşı cinsin rollerine bakılırsa davranıp, kelamlı olarak da bunu söz ederse (kız çocuğunun erkek olmak istediğini söylemesi gibi) dikkat kesilmek, sakin olmak ve panik yapmamak gereklidir. Erken devirde fark edilen bu bahis için sağlıklı cinsel kimlik oluşturmak ismine cocuk ile “doğru” irtibatı kurmak ve bir uzmandan yardım almak yarar sağlayabilir. Buna karşın ilerleyen yaşlarda zıt kimliğe göre yaşamaya devam eden birey için, aileler evvel durumu kabul etmeli ve her şeyin önüne evlatlarının huzurunu ve memnunluğunu koyup; toplum baskısı ve dışlanma durumuna karşı her vakit yanında olduklarını göstermeleri en sağlıklı reaksiyon olacaktır.